[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.A potem, dwadzieścia trzy dni po przemówieniu Stalina, Hitler doszedł do władzyw Niemczech! Balon naszego wielkiego pocieszenia pękł na naszych oczach.Cała radziecka propaganda od lat wskazywała na Niemcy jako pierwszy wielki krajkapitalistyczny, który pójdzie za radzieckim przykładem.W dzień i w nocy ta wizja umacniałamorale naszych mas partyjnych.Niemieccy socjaldemokraci, ci lokaje burżuazji , bylibankrutami, podczas gdy partia komunistyczna zdobywała miliony głosów.Nic dziwnego zatem, że byliśmy wstrząśnięci.Przez kilka dni nikt nie wiedział,co myśleć.Oficjalne wyjaśnienie, kiedy już sformułowano je na najwyższych szczeblachw Moskwie, było wtłaczane do głów masom partyjnym.Najwyżsi urzędnicy występowalina zebraniach obwodowych, pomniejsi urzędnicy przekazywali przesłanie na zebraniachw rejonach, wędrowni agitatorzy nieśli je do najmniejszych komórek partyjnych.Mówiono nam, że triumf faszyzmu w Niemczech jest tak naprawdę zamaskowanymzwycięstwem światowej rewolucji.Reprezentuje on ostatnie stadium kapitalizmu, jego agonię.Skończyły się sztuczki parlamentarnych arlekinów fałszywej demokracji.Nawet z pomocąsocjalistycznych i liberalnych lokajów kapitaliści nie mogli dłużej trzymać w posłuchuniezadowolonych mas i musieli się uciec do jawnej przemocy w postaci faszyzmu. Niemiecki faszyzm jest czołówką światowego kapitalizmu wyjaśniał mówca w instytucie. Kapitalizm wreszcie zrzucił maskę.Zwiatowy proletariat stanął obecnie przedjasnym wyborem pomiędzy faszyzmem a komunizmem.Czy możemy wątpić, co wybierze?Związek Radziecki stoi samotnie jako zapora przeciwko faszyzmowi, a klasa robotniczawszystkich krajów jest z nami.Mussolini we Włoszech, Hitler w Niemczech, towarzysze, toprekursorzy naszej rewolucji.Ujawniając prawdziwe oblicze współczesnego kapitalizmu,popychają masy do zrozumienia prawdy.Oto siła naszego hasła: Im gorzej, tym lepiej!Tak oto klęska w Niemczech została przekształcona w swoiste zwycięstwo planupięcioletniego.W zaufanym gronie, w swoich pokojach, nie byliśmy tego jednak tacy pewni.Bądz co bądz, socjaldemokraci i liberałowie, a nawet reakcyjni związkowcy, zostaliw Niemczech zdelegalizowani razem z komunistami.Czy w partyjnych tezach nie było gdzieśskazy? Czy naprawdę trzeba było tracić wszystkie siły na zwalczanie socjalistów i demokratów,skoro razem mogliśmy powstrzymać nazistów? Czy to naprawdę nieuniknione, że inne krajekapitalistyczne, zwłaszcza Anglia, sprzymierzą się w nadchodzącej wojnie z hitlerowskimiNiemcami przeciwko Rosji?Aby odpowiedzieć na te pytania, mogliśmy sięgać jedynie do ograniczonychi sprzecznych informacji, wydzielanych skąpo przez rząd.Zagraniczne gazety i czasopisma byłyzakazane.Co prawda, członkowie partii, dzięki specjalnym biuletynom, wiedzieli więcej niżspołeczeństwo, ale nasza duchowa strawa była selekcjonowana i przetwarzana .Tylko idiotamógł wątpić, że nawet poufne informacje są ściśle racjonowane i w większej częścispreparowane.Oficjalna wersja wzlotu Hitlera niezbyt trafiała do przekonania większości komunistów.Ponieważ nastąpił on w krytycznym momencie w życiu radzieckim, pogłębiał przygnębienie,szerzące się w szeregach wiernych.Wewnętrzna prasa partyjna mówiła złowieszczoo nastrojach defetystycznych , które należy wykorzenić.Przygotowywano grunt pod wielką czystkę w partii, aby wyeliminować wątpiących, zbyt wrażliwych, tych, którzy mieli dosyćkrwi i cierpienia. ROZDZIAA IX%7łniwa w piekle Dla aktywnych komunistów wydarzenia światowe i wydarzenia w krajunie były sprawami bezosobowymi, oddzielonymi od życia.Granica pomiędzy sferą prywatnąa publiczną właściwie dla nas nie istniała.Nasze życie codzienne łączyło się z wydarzeniamipolitycznymi.Triumf Hitlera, statystyki kolektywizacji, artykuły redakcyjne Prawdy byłyelementami mojej osobistej biografii.Dla kogoś z zewnątrz może to brzmieć niewiarygodnie, ale faktem jest, że w moichwspomnieniach z tamtego okresu sprawy polityczne rysują się mocniej i wyrazniej niż mojekrótkie małżeństwo z Ziną.Poznałem Zinę kilka miesięcy przed wyjazdem na wieś
[ Pobierz całość w formacie PDF ]