[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.I tak kolejno, wymyślając nowe prete-ksty, wywabiał coraz to innych ludzi pod pozorem zawarcia układu.Sterni-kom tak zapełnianych łodzi rozkazał jak najspieszniej płynąć do Tarichei i mężów owych wtrącić do więzienia.Tak w końcu dostał w swoją moc ca-łą radę w liczbie sześciuset członków oraz około dwu tysięcy innych oby-wateli i na swoich łodziach zawiózł do Tarichei.10.Wszyscy pozostali okrzyknęli głównym winowajcą wywołania bun-tu niejakiego Kleitusa i wzywali Józefa, aby na niego swój gniew obrócił.On jednak nie chciał nikogo karać śmiercią i rozkazał jednemu z żołnierzyswojej straży przybocznej, niejakiemu Lewinowi, wyjść na brzeg i Kleituso-wi obciąć ręce.Ten jednak bał się i oświadczył, że nie stanie sam jeden po-śród gromady wrogów.Wtedy Kleitus, widząc, że Józef siedzący w swej ło-dzi jest mocno rozsierdzony i gotów jest sam na ląd wyskoczyć, aby mu karęwymierzyć, począł go z brzegu błagać o pozostawienie mu jednej ręki.Ówzgodził się na to pod warunkiem, że sam sobie jedną obetnie.Wtedy Kleitus,dobywszy miecza swoją prawicą, obciął sobie rękę lewą.Taki to strachwzbudzał Józef.Mając puste łodzie i siedmiu członków załogi z powrotemwziął wówczas pod swoją władzę całą ludność i odzyskał Tyberiadę.Leczkiedy po kilku dniach dowiedział się, że miasto razem z mieszkańcami Sef-foris znowu się zbuntowało, pozwolił żołnierzom ograbić je.Kazał jednakznieść cały łup i zwrócić go mieszkańcom.Tak samo postąpił z Sefforis.Po-konawszy owe miasta, chciał mieszkańcom tą grabieżą dać nauczkę, a odda-jąc im mienie znów zaskarbić sobie życzliwość.Rozdział XXII1.Tak więc w Galilei wygasły niepokoje, a skoro ustały wewnętrznespory, przystąpiono do przygotowania się do wojny z Rzymianami.W Jerozo-limie arcykapłan Ananos369 i przedniejsi obywatele, którzy nie sprzyjali Rzy-mianom, doprowadzili mur do należytego stanu, jak również liczne machinywojenne.W całym mieście wykuwano pociski i uzbrojenie.Młodzież tłumniegromadziła się w celu odbywania regularnych370 ćwiczeń i miasto rozbrzmie-wało zgiełkiem.Mężowie umiarkowani byli pełni głębokiego przygnębienia,a wielu przewidując przyszłe nieszczęścia, poczęło głośno biadać.Znaki, któ-re zdaniem miłujących pokój zapowiadały nieszczęście, podżegacze wojenniwyjaśniali podług swoich życzeń, a miasto jeszcze przed przybyciem Rzy-mian znajdowało się w takim stanie, jakby już było skazane na zagładę.Ana-nos przemyśliwał nad tym, jakby stopniowo doprowadzić do zaprzestaniaprzygotowań wojennych, a buntowników oraz szaleńców zwanych zelotamiskłonić do pożyteczniejszej działalności, lecz musiał ulec ich przemocy.Jakizaś los go spotkał, przedstawimy w dalszym opowiadaniu371.2.W toparchii Akrabatene Szymon, syn Giorasa372, zebrał silną grupępowstańców i oddał się grabieży.Nie tylko plądrował domy zamożnych, leczpozwalał sobie nawet na stosowanie tortur i już teraz dawał się poznać jakopóźniejszy tyran.Kiedy Ananos i urzędnicy wysłali nań wojsko, zbiegł zeswoimi ludźmi do rozbójników w Masadzie373 i tam pozostał, aż Ananosi inni jego wrogowie ponieśli śmierć.Tymczasem wespół z tamtymi ludźmitak łupił Idumeę, że przywódcy z powodu ogromnej liczby zabójstw i nie-ustannych napadów rabunkowych zmuszeni byli wystawić wojsko, aby ubez-pieczało wsie.Taka była sytuacja w Idumei.KSIĘGA TRZECIATreśćRozdział I.Neron dowiaduje się o klęskach Rzymian w Judei — mianuje Wespazjana wo-dzem — poczynania Wespazjana.Rozdział II.Atak Żydów na twierdzę Askalon — pierwsze niepowodzenia i klęska Żydów— odparcie drugiego ataku Żydów na Askalon — uratowanie się Nigera, wodza żydo-wskiego — Wespazjan ciągnie na Ptolemaidę — poddanie się Sefforis.Rozdział III.Położenie Galilei i jej podział — żyzność i bogactwo krainy — położeniePerei— właściwości naturalne Samarii i Judei — opis krainy judejskiej — królestwo Agryppy.Rozdział IV.Wojsko rzymskie pustoszy Galileę — bezskuteczne ataki Józefa na Sefforis— połączenie się Tytusa z Wespazjanem w Ptolemaidzie — wielkość sił rzymskich.Rozdział V.Dygresja na temat wojska rzymskiego — jego organizacja — ćwiczeniaw czasie pokoju — wybór terenu pod obóz — budowa obozu — organizacja życiaw nim — likwidacja obozu — przygotowanie wojska do wymarszu — ekwipunek pie-choty rzymskiej — wyposażenie jeźdźców — doskonała taktyka — dbałość o porządeki dyscyplinę — ład i karność wojska podstawą potęgi cesarstwa rzymskiego — uzasad-nienie opisu potęgi wojsk rzymskich.Rozdział VI.Nieudany atak Placidusa na Jotapatę — wymarsz Wespazjana do Galilei —porządek marszu — przybycie Wespazjana do granic Galilei — przygotowanie do ob-lężenia twierdzy — Józef wycofuje się do Tyberiady.Rozdział VII [ Pobierz całość w formacie PDF ]