[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Po drugim nabrali rutyny, a w trzecim załoga stacji niemal zapomniała o ciężkich czasach pod rządami Rowan.Spokój legł w gruzach, gdy nie ujęta harmonogramem kapsuła pojawiła się w doku.Przycumuj to! Afra rzucił do manipulatora cargo, któremu ledwo udało się uchronić przybyłą kapsułę przed zderzeniem z transportowcem właśnie planowo osiadającym na tym samym łożu dokowym.Afra aż zagotował się z gniewu na myśl, że o włos, a przeżyliby katastrofę.Kto, do diabła, umieścił tę kapsułę.zaczął, nim jeszcze zdążył dotknąć umysłu osoby znajdującej się w środku.ROWAN!Gdy do wszystkich dotarł jego mentalny okrzyk, w stacji rozpętał się chaos.Nagle wszyscy za sprawą teleportacji stłoczyli się dookoła Rowan, poklepując ją po ramieniu, gadając jeden przez drugiego i ściskając Najwyższą Kalisto.Tak otwarte dowody serdeczności sprawiły, że policzki przybyłej okrył szkarłatny rumieniec.Afra osobiście przesłał ciasną wiązkę mentalną do Torshan i Saggonera, wyjaśniając im powód tak niesłychanego rozgardiaszu na ich zazwyczaj cichej i schludnej stacji.Przyjęli jego wyjaśnienie z filozoficznym spokojem, odpowiadając że samodzielnie postarają się utrzymać stację w ruchu.Następnego dnia dzięki Rowan praca na stacji przebiegała jak z płatka.Afra zdążył już zapomnieć, z jaką łatwością Najwyższa potrafi poradzić sobie nawet z najcięższym ładunkiem.Po zamknięciu stacji Rowan weszła z nim w mentalny kontakt.Muszę porozmawiać z Reidingerem, powiedziała, jakby rozmyślnie prowokując go do sprzeciwu.Czy to rozsądne? zapytał Afra, niepokojąc się, że w jakiś sposób uda jej się przejrzeć podwójne oblicze Najwyższego Ziemi.Nie może być aż taki zły! odparła dodając, że Reidinger nie ma powodów wściekać się z powodu jej nieobecności.Afra, w odpowiedzi, wygłosił kilka dyplomatycznych słów w jego obronie.Zyskał znacznie więcej, niż ja ryzykowałam, powiedziała.Afra zbadał ją pieczołowicie i stwierdził, że aura Rowan uległa ledwo dostrzegalnemu wzmocnieniu.Jego oczy zwęziły się.Czyżby przybierała na wadze? Nie, a przynajmniej nie było tego widocznej przyczyny.Wiem, odparł ciepło.Czy Rowan wiedziała o swoim stanie? Prawdopodobnie nie, gdyż inne sprawy przykuwały jej uwagę.Mam ochotę sprawić starowince niespodziankę, ciągnęła.Starowince? wypalił Afra myśląc, że czeka ją niejedna niespodzianka, zwłaszcza że dotąd nie miała sposobności spotkać się oko w oko z Reidingerem.Masz układy w Głównej Siedzibie Najwyższego Talentu Ziemi.Czy ktoś nie mógłby mnie przemycić z niezapowiedzianą wizytą?To pytanie wystraszyło go nie na żarty.Zaczął grać na zwłokę, otaczając mózg szczelnym ekranem.Po pierwsze musiał ostrzec Reidingera, a potem porozumieć się z Gollee.Zapewnił Rowan, że zna osobę, która zobowiązana jest odwdzięczyć się za dawną przysługę.Ubłagał ją, by opóźniła odlot o kilka minut.Dzięki temu zdąży wszystko zaaranżować.Reidinger? Afra wysłał w kierunku Ziemi najskrytszą telepatyczną wiązkę, na jaką go tylko było stać.Co tam? rozległo się burknięcie.Oby to naprawdę było coś godnego.Afra pośpiesznie wyjaśnił w czym rzecz i widać wieść okazała się godna uwagi, bo jego wyobraźnia podsunęła mu niemal wyrazisty obraz uśmiechniętej twarzy Reidingera.Znakomicie! I tak muszą z nią porozmawiać.Lepiej, żeby myślała, że przez zaskoczenie zdobyła nade mną przewagą.Oto, co zrobimy.W trakcie zapamiętywania instrukcji Afra miał coraz silniejsze poczucie, że jest zdrajcą.Reidinger nie omieszkał tego wyczuć i przerwał:Afro, nie dręcz się, wiesz przecież, że i ja życzę Rowan jak najlepiej.Jej potrzebny jest ojciec, ktoś przeciw komu mogłaby się buntować, a mnie potrzebny jest jej hart ducha, buntownicza natura.Nam wszystkim.W skrytości ducha Afra wcale nie był tego taki pewny, ale nie mógł sprzeczać się z Reidingerem.Możliwe, że to spotkanie okaże się lekarstwem na narastającą lekkomyślność Rowan.Skoro mogła już podróżować bez dolegliwych skutków ubocznych, kto wie, do czego jeszcze mogłaby się posunąć, korzystając z odzyskanej wolności?Dzięki, usłyszał od Reidingera, powiem Grenowi.Afra ponownie zwrócił się do Rowan:Hej, Gollee zgodził się spełnić moją specjalną prośbę odeskortowania anonimowego, młodego przyjaciela tak daleko, jak tylko będzie w stanie.Spotka się z tobą przed wejściem na lądowisko.Jednak służbą bezpieczeństwa będzie trzeba czymś ułagodzić.Reidinger z pewnością przysłuchiwał się temu, co mówił Afra, bo Capellańczyk usłyszał jego:Keerist! Bezpieka! Muszą ich zaraz ostrzec, bo usmaży się w promieniach obronnych natychmiast po wylądowaniu!Afra spiesznie odwrócił się, by zawołać Rowan, ale jej już nie było.Wściekle jęknął: Reidinger!Jak gwiezdny pył, chłopcze, rozległ się uprzejmy głos Najwyższego Talentu Ziemi.Podejmę ją, jakby była moją — krwią z krwi, kość z kości.Ho ho, już jest u mnie! mentalny przekaz Reidingera uciekł na chwilę.Chciałem ci powiedzieć.powiem ci o tym później.Afra usłyszał Reidingera dopiero następnego ranka, pod koniec swego jak zwykle skromnego śniadania.„Altair?” ryknął wniebogłosy, dowiedziawszy się, dokąd przeniesiono Rowan.Jak mogliście to zrobić!?Nie miałem wyjścia, ostro uciął Reidinger.I Afra, który lata strawił na nauce odczytywania ludzkich uczuć, wychwycił ton bólu w głosie Najwyższego Ziemi [ Pobierz całość w formacie PDF ]