Ossendowski F. A. Lenin (2)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nie mogli, nie Smieli wyrwa� si� poza granice wiru, musieli wraz z nimdo ko�ca przeby� drog� nieznan�, wykona� tajemnicze dzie�o.Wszystkie mySli i uczucia uton�y w SwiadomoSci niezb�dnego, wspólnego ruchu, bezi-miennego bohaterstwa, nie ��daj�cej nagrody ofiary.Od wylotu ulicy kroczy�y dwa oddzia�y wojska.Rozwin�y si� szeregi i stan�y.Rozleg�y si� s�owa komendy.Szcz�kn�y karabiny, przerzucane na r�k�. Rozchodzi� si�, bo b�dziemy strzelali! sepleni�c, krzykn�� oficer �otysz, dowodz�cyoddzia�em czerwonej gwardji.Zbity w jedno cia�o t�um rozmodlony nie drgn��, nie zawaha� si�, nie zatrzyma� ani nachwil�.Zwartym, niewzruszonym murem sun�� wprost na �otyszów. Raz!.dwa!. krzykn�� oficer przeraxliwie.Zgrzytn�y zamki karabinów.Ju� si� pochyli�y g�owy do kolb, ju� oficer podniós� szabl�do sygna�u, gdy z szeregów drugiego oddzia�u wyrwa� si� krzyk rozpaczliwy: Towarzysze, bro�my naszych braci przed �otyszami! My tu na swojej ziemi, nie te przy-b��dy!Znowu szcz�kn�y karabiny, zgrzytn�y zamki i b�ysn�y lufy, wymierzone w czerwonychgwardzistów. OpuS� strzelby! skomenderowa� oficer �otysz. Na lewo zwrot, marsz!�otysze, ogl�daj�c si� nieufnie, szybko odeszli.Rosyjscy �o�nierze zdj�li czapki i, zarzuciwszy karabiny na rami�, szli przed pochodem.G�osy ich ��czy�y si� z chorem pobo�nych, Spiewaj�cych: Chrystus powsta� z martwych, Rmierci� swoj� zwyci�y� Smier� I ludziom dobrej woli �ywot wieczny w niebie da�.Pochód p�yn�� ulicami um�czonej Moskwy, przecina� palce, wch�ania� nowe t�umy przej�-tych uroczystoSci� chwili ludzi, ��czy� si� z innemi procesjami, wychodz�cemi z bliskich i da-305lekich cerkwi, i kroczy�, poprzedzany przez miarowo, twardo st�paj�cych �o�nierzy ku bra-mie, z której, ton�c w g��bokiej framudze, spogl�da�o ciemne oblicze Matki Boskiej Iwer-skiej.T�um w milczeniu pad� na kolana.Cisza zaleg�a doko�a.Biskup Nekodym, wysoki, natchniony, podniós� si�, b�ogos�awi� zatopionych w modlitwiei rzek�: Pokój wam!T�um zacz�� rozprasza� si�, znikaj�c w bocznych ulicach.W kilka minut póxniej plac opustosza�.Rozlega�y si� tylko kroki �o�nierzy, stoj�cych na warcie.Dwuch szyldwachów zbli�y�o si� do siebie. Rmia�y nasz lud, gdy o wiar� chodzi!. mrukn�� jeden. Przecie� kulomiotami mogligo spotka� �otysze, Finnowie i Chi�czycy z rozkazu komisarzy.Drugi uSmiechn�� si� tajemniczo i odpar�: Nie mieli odwagi.stchórzyli.Pierwszy �o�nierz zamySli� si�, patrz�c bacznie w oczy towarzysza. Chrystus zmartwychwsta�, bracie. szepn�� po chwili, zdejmuj�c czapk�. Zaiste zmartwychwsta�! odpowiedzia� drugi.Podali sobie r�ce i potrzykro� na krzy� si� uca�owali tak, jak nauczy�a ich w dzieci�stwiematka.306ROZDZIA� XXXV.Lenin przed chwil� wys�ucha� raportu profesora instytutu weterynaryjnego.MySla� o tem i szepta�: To straszne! R�kawica rzucona ca�emu Swiatu cywilizowanemu! Natura wydaje naSwiat przera�aj�ce potwory!Zacz�� przypomina� sobie opowiadanie profesora: Wynalaz� nowe bakterj�.Wyhodowa� je. Czeka da�a mu �ywy materja� ,.osiem-dziesi�ciu aresztantów politycznych.Sprawdzi� na nich dzia�anie swoich bakteryj.Wywo�uj�parali� i zabijaj� w ci�gu kilu minut.Ma zamiar umieszcza� je w pociskach, rzucanychz samolotów.Niezawodna, skuteczna bron! Osiemdziesi�ciu ludzi ju� uSmierci�.Potwór na-uki! Kat, jak Dzier�y�ski. Jak ty sam.rozleg� si� nieuchwytny uchem szept.Rzuci� si� na fotel.Cierpienie wykrzywi�o mu twarz.SkoSne oczy mongolskie wysz�y z orbit.Porwa� go doznawany coraz cz�Sciej dr�cz�cy ból g�owy.Zdawa�o mu si�, �e by�a wykutaz kamienia ci�kiego i z jednego tylko miejsca p�on�cym potokiem wyrywa�y si� mySli bez-�adne, pogmatwane, m�cz�ce. Stalin, marz�cy o trwaniu Rosji e chaosie rewolucji, mimo ostatecznej zguby.Rykow,zawsze pijany, krytykuj�cy dyktatur� proletarjatu.Ch�opi oporni, ��cz�cy si� coraz bardziej.Profesor z bakterjami, z�bami wyrywaj�cy serca osiemdziesi�ciu politycznych aresztantów.Bunt w wi�zieniu So�owieckiemu klasztoru i wymordowanie zamkni�tych w niem ludzi.Nieruchome fabryki.G�ód.Socjalizm po dwuch miesi�cach!.Krzykn�� i run�� na pod�og�.Znaleziono go le��cego bez ruchu.Przeniesiono na �ó�ko.Lekarze ogl�dali go, badali d�ugo. Parali� prawej strony cia�a.D�ugie miesi�ce choroby, beznadziejnie jednostajnie, nudne.Rmiertelne znu�enie i oboj�t-noS�, przerywane atakami bólu g�owy, nie opuszcza�y go i obezw�adnia�y dusz�.Jednak zacz�� powoli chodzi�, wo�a� do siebie komisarzy, rozmawia� z nimi, radzi�, dykto-wa� dekrety, artyku�y, przegl�da� korespondencj� zagraniczn�, czyta� dzienniki.S�abe cia�o nie mog�o zwalczy� ducha.P�on��, jak dogasaj�ce ognisko, podsycane przez wicher smagaj�cy; z pod kupulastejczaszki wymyka�y si� czeredy mySli, niby szczury, opuszczaj�ce gin�cy okr�t.307Jeszcze raz wszystko zacisn�� w r�ku i nikt z tych przeciwników, do których si� zwraca�g�uchym g�osem przekonania niez�omnego, nie móg� nie przyzna�, �e i teraz Lenin Rosj�prowadzi r�k�, tkni�t� parali�em.On widzia� jasno przebyt� drog� i t�, która znika�a teraz coraz cz�Sciej przed nim.Wyt�pi� wszystko, co by�o twórczego, zdolnego do polotu mySli, do prawdziwej pracy dlaszcz�Scia ludzkoSci; poni�y� pozosta�e dusze, serca, moralnoS� i rozum do n�dznego pozio-mu najgorszych, najciemniejszych istot, rozbudzi� ��dze, dzikie instynkty; z ich pomoc� zbu-rzy� dzie�o twórców, a gdy nasta�a chwila budowania, pozosta� sam z nieruchom� praw� r�k�i nog�, z tym bólem strasznym.co rozrywa i rozsadza mózg, z t� dr�cz�c� SwiadomoSci� bli-skiej Smierci.Odda� w�adz� klasie robotniczej, wybrawszy z niej najzuchwalszych, najdrapie�niejszych,opar�szy si� na ludziach obcej krwi, aby niczego nie �a�owali, dla nikogo mi�osierdzia niemieli.Teraz Stalin.Ach, Stalin, zagadkowy Gruzin, to p�omienny, to milcz�cy i twardy jak g�az.Idzie Sladami jego Lenina.On zburzy� Rosj�, wymordowa� dynastj�, zam�czy� miljony ludzi, opar�szy si� na kilkutysi�cach oddanych mu komunistów.Stalin ujrza� przepaS�, ku której d��y partja, nie mog�ca udxwign�� i poci�gn�� za sob�zn�kanego cia�a Rosji; stworzy� partj� w partji, sta� si� wodzem biurokratów proletariackich,rozbi� zbudowany przez Lenina gmach komunizmu, opartego po wysi�ku bezowocnym nawszechw�adnej ziemi , której niczem zwalczy� nie móg� zuchwa�y dyktator.Stalina nale�y usun��.Gruzin nie uznaje kompromisu.Rewolucja powinna trwa�, aby zara�a�a Europ�, gdzie pod wp�ywem komunizmu wzmo-g�a si� si�a kapitalizmu, ale Rosja ginie.ginie!.Ach, Azja.Azja, by� mo�e, wybuchnie, jak pot�ny wulkan, a Rosja skieruje potoki lawy ognistej naZachód, na przekl�ty zachód, oporny, niewzruszony za murami bur�uazji i niczem nie skr�-powanego intelektu twórczego.Ratunku! G�owa, g�owa p�ka i p�onie!Siada i pisze.Oskar�a Stalina, doradza, jak nale�y go os�abi�, obezw�adni�, usun��.Trockij powinienprowadzi� rewolucyjn� Rosj�.Nie jest on nieust�pliwym, stanowczym; zato sk�onny jest dokompromisów powa�nych i posiada nadzwyczajne zdolnoSci, zreszt�, on nie ma wyjScia.Obcy dla Rosji, wykl�ty przez swój lud, znienawidzony zagranic�, ma przed sob� tylkojedn� drog� rewolucj�, ci�g��, nigdy nie wygasaj�c� rewolucj�, oszcz�dzaj�c� ziemi�.Pisze Lenin, z trudem wodzi sparali�owan� prawic�, podtrzymuj�c j� i kieruj�c lew� r�k�.Pisze testament.Dla kogo?Nie wie.Przecie� nie ma nikogo, z kim ci�k� i bolesn� stanie si� roz��ka?Nie umi�owa� przez ca�e �ycie �adnej istoty.Odda� ca�� pot�g� mySli i woli, ca�y, bez reszty, niszcz�cy �ar serca Rosji, ciemnej, ucie-mi�onej, kajdanami dzwoni�cej �kaj�cej bez przerwy, jak bur�aki nad Wo�g�: Oj ej! Oj ej!308Do niej skieruje te s�owa ostatnie, s�abn�c� kreSlone r�k�, do niej! Niech us�yszy je partja,trzymaj�ca w d�oni ster �ycia [ Pobierz całość w formacie PDF ]