James Churchward MU zaginiony kontynent

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.25Hawaje, Niuafou i inne.26Grecki dokument.27Dokument z Lhasy.28Kodeks Cortesianus i Kodeks Troano.29yródło egipskie.30Kodeks Troano.40kontynentu, ich ziemi, Praojczyzny Człowieka, nad którą teraz przetaczały się kipiące i buzującebłotniste wody.Połknąwszy ląd i wszystko, co na nim było, wody uspokoiły się, jakby zadowoliło je to ponuredzieło; były to wody Oceanu Spokojnego.Czyż może być bardziej ironiczna nazwa?Na wyspach, pośród szalejącego morza, zgromadzili się pozostali przy życiu mieszkańcy Mu,czekając, aż osłabną straszliwe trzęsienia ziem.Widzieli, jak ich świątynie i pałace, ich statki idrogi zapadają się i połyka je ocean.Niemal cała ludność została pochłonięta przez kataklizm.Nieliczni ocaleni mieszkańcy Praojczyzny Człowieka zrozumieli, że są pozbawieni środków dożycia.Nie mieli niczego - narzędzi, ubrań, schronienia; na spłachetkach niezatopionego lądu niebyło pożywienia.Wokół nich syczały i kłębiły się wody, które wlewały się do każdego zagłębienia,nad nimi gęste chmury pary, dymu i popiołów zakrywały życiodajne światło, pogrążając wszystko wnieprzeniknionej ciemności.Ich uszu dobiegały przerazliwe krzyki rozpaczy współtowarzyszy,którzy ginęli w szalejącym chaosie.Były to straszne sceny dla tych, którzy ocaleli i stanęli wobliczu śmierci głodowej.Tylko nieliczni przetrwali tę okropną próbę, ale i tak większość z nichstraszliwie ucierpiała.Części niezatopionych fragmentów zaginionego kontynentu znamy obecnie jako wyspy mórzpołudniowych.Niektórzy ich mieszkańcy do dziś twierdzą, że ich dalecy przodkowie byli ludem Mu.Po pewnym czasie powietrze nieco się oczyściło z dymów i siarkowych wyziewów.Słońce,przedzierając się przez gęstą zasłonę chmur, ujrzało obraz zniszczenia.Na nowo powstałychwyspach tłoczyli się mężczyzni i kobiety - ci, którzy mieli szczęście lub pecha, że przeżyli.Ocaleniz największej katastrofy od czasu sławnego biblijnego potopu przedstawiali obraz godnypożałowania.Można sobie wyobrazić, jak jedni rozpaczliwie załamywali ręce, drudzy wczepiali sięw siebie, oniemiali i bez ruchu, bez zmysłów, patrząc niewidzącymi oczami tam, gdzie kiedyś byłkontynent.Co się stało z tym pięknym krajem? Leżał głęboko pod wodami Oceanu Spokojnego.Miejsce,gdzie kiedyś niepodzielnie władał człowiek, teraz stało się schronieniem dla ryb, nawiedzanymprzez osobliwe pełzające stworzenia.Wodorosty miały rozrosnąć się tam, gdzie kiedyś kwiatyobracały się ku słońcu, koralowe polipy miały budować rafę w miejscu, gdzie pracowite ręceczłowieka wznosiły pałace.Z dziesiątków milionów mieszkańców, którzy kiedyś zaludniali ulicezaginionych miast, została żałosna garstka istot ludzkich na nowo powstałych nieurodzajnychwyspach.Wszystko stracone! Co im pozostało? Nic, oprócz powolnej śmierci głodowej.Tłoczyli sięna niewielkich skrawkach ziemi, tysiące kilometrów od głównego lądu, bez łodzi, statków ipożywienia.41Aatwo sobie wyobrazić, co się tam działo.Wielu, oczywiście, wpadło w obłęd, oszalało zogromnego strachu; inni modlili się o śmierć, która uwolniłaby ich od stresu nie do zniesienia.%7łebyprzeżyć, mogli zrobić tylko jedno - pogrążyć się w głębokim barbarzyństwie i trwać w tym stanieprzynamniej przez jakiś czas.Skóry zwierząt, jeśli jakieś zwierzęta się ostały, oraz przepaski z liści miały stać się ichubraniem.Kamienie, oszczepy i strzały - ich bronią.Narzędzia do cięcia musieli przysposobić zkrzemieni i muszli.Jednak najważniejszym problemem było zdobycie jedzenia.Wieluprawdopodobnie umarło z wycieńczenia, strachu i głodu, a kiedy pomarli, ich ciała stały siępożywieniem dla tych, którzy przeżyli.I tak oto pojawił się po raz pierwszy kanibalizm i zaczęływieki barbarzyństwa.Jedna z najwyżej rozwiniętych cywilizacji zdegradowała się do najniższegopoziomu - barbarzyństwa.Pozostała w tym stanie przez wiele wieków.Można sobie wyobrazić, jaką odrazę i wstręt odczuwali ci o wysokiej kulturze ludzie zmuszenido żywienia się ludzkim mięsem.Wielu zmarło, zanim przemogło się, by wziąć w tym udział.Jednak stopniowo, w miarę jak przemijały kolejne pokolenia, nieszczęśni wyspiarze staczali sięcoraz bardziej.Aż wreszcie pamięć o tradycjach przeszłości, którą początkowo pieczołowiciepodtrzymywali i przekazywali potomkom, zbladła.Tradycja została zapomniana.Dawna wielkośćzostała wymazana z pamięci tak dokładnie, jak fale Oceanu Spokojnego zmyły Mu.1 chociaż wyspiarze nie pamiętają przeszłości, pozostały pośród nich znaki, które zostanązidentyfikowane w przyszłości, by spełniło się niezmienne prawo.Wspomniałem już, że zniszczenie Mu okryło ludzkość zasłoną ciemności, ale oczywiście nie w42sensie dosłownym.Imperia kolonialne przez jakiś czas podtrzymywały poziom cywilizacyjnyPraojczyzny, ale bez jej wsparcia powoli zaczęły podupadać, aż i one zgasły.To właśnie z ich popiołów narodziły się nowe współczesne cywilizacje.433ZIEMIA, NA KT�REJ PO RAZ PIERWSZY POJAWIA SI CZAOWIEKNie ma wątpliwości, że to właśnie Mu jest miejscem, które zostało zasiedlone przez pierwszegoczłowieka.Różne świadectwa wystarczająco potwierdzają, że ląd ten był biblijnym ogrodemEdenu.Potwierdzają też, że Mu była położona na zachód od Ameryki, a na wschód od Azji, a więcna Oceanie Spokojnym.Zwiadectwa, z którymi miałem okazję się zapoznać, również wykazują, że Praojczyzna leżałana Oceanie Spokojnym.Do świadectw tych można zaliczyć istniejące nadal pozostałościzaginionego kontynentu.W częściach, które nie zostały zatopione, ciągle jeszcze można znalezćszczątki świątyń, rzezby, święte symbole, odwieczne tradycje, pisma zaś i inskrypcjepoświadczają, że owe pamiątki zaginionej rasy pochodzą z Mu.Ich autentyczność zostałapotwierdzona w każdy możliwy sposób, poprzez zródła pisane, inskrypcje, zwyczaje, język i, wkońcu, tradycję.Ustaliłem, gdzie znajdowała się owa prehistoryczna cywilizacja, dzięki niepodważalnymdowodom, na które składają się kamienne świątynie, kamienne pomniki, kamienne posągi, wycięteze skały i obrobione bloki kamienne oraz kamieniołomy, w których znaleziono niedokończoneposągi.Ponieważ wszystkich odkryć dokonano na wyspach mórz południowych, świadczy to bezcienia wątpliwości, że wyspy te były kiedyś częścią zatopionego kontynentu.Opierając się na przypuszczalnym wieku Kodeksu Troano, mogę założyć, że ląd Mu istniał wbardzo dawnych czasach, co najmniej od 12 000 do 12 500 lat temu.Biorąc pod uwagę wyspy, naktórych zachowały się pozostałości i tradycje z Mu związane, naszkicowałem mapę wskazującą, wktórym miejscu Oceanu Spokojnego znajdował się kontynent.Trudno ustalić linię jego zachodnich ipółnocnych wybrzeży.Z różnych dokumentów wynika, że składał się z trzech terytoriówoddzielonych od siebie wąskimi morzami lub kanałami, ale gdzie i w jaki sposób powstały tepodziały, trudno wykazać.Jedynie na egipskich hieroglifach widać trzy długie wąskie pasy ziemirozciągające się ze wschodu na zachód.Z różnych przyczyn, z których najważniejszą jest ówczesna kolonizacja, doszedłem do wniosku,że ziemia Mu rozciągała się jeszcze bardziej na północ, niż to zakładano [ Pobierz całość w formacie PDF ]