Jacq Christian wietlisty kamień 03 Paneb Ognik

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Czyżby pozbawione kierownika Bractwo skazane było na zagładę?*Upłynęły trzy dni.Drzwi otworzyły się i stanęła w nich Mądra Kobieta.Choćwyczerpana bólem, potrafiła się przemóc, umalowała się i włożyła suknięprzełożonej kapłanek bogini Hathor.Piękna jak nigdy, zdawała się należeć dojakiegoś innego świata, gdzie nie ma ani radości, ani smutków.- Jeśli ktoś mnie potrzebuje - oznajmiła Pisarzowi Grobowca - to jestemgotowa i mogę go przyjąć.- Mamy pilniejszą sprawę, Jasnotko.Największych krzykaczy zdołałemwprawdzie uspokoić, ale muszę natychmiast zwołać sąd miasteczka.Napłynęły zbyt poważne skargi.- Skargi? Na kogo?- Na Paneba.Są to poważne oskarżenia i nie mogę ich zlekceważyć.Na otwartym dziedzińcu świątyni bogiń Maat i Hathor zebrało się całemiasteczko.Przewodniczący sądowi Pisarz Grobowca miał obowiązek przedewszystkim wysłuchać oskarżenia i obrony, a dopiero potem mógłprzeprowadzić szczegółowe śledztwo.Siedzieli przy nim Mądra Kobieta,kierownik lewego zespołu i dwie kapłanki bogini Hathor - żona Paja i żonaKara.- Stanęliśmy w obliczu największego nieszczęścia, jakie kiedykolwiek spadłona Miasto Prawdy - oświadczył łamiącym się głosem Kenhir.- W swoimwłasnym domu zamordowany został kierownik robót, Nefer Milczek, a tejpotwornej zbrodni dopuścił się ktoś z nas.Jeśli ten ktoś ma jeszcze w sobiechoć odrobinę sumienia, niech się przyzna i wytłumaczy swój postępek.Zaległa przygniatająca cisza.Nie odezwał się nikt.- Czy Mądra Kobieta może przedstawić nam okoliczności tego straszliwegowydarzenia? - zapytał Kenhir.- Otrzymałam wiadomość i musiałam wyjść opatrzyć rannego z brygadypomocniczej.Była to pułapka, a chodziło o wyciągnięcie mnie z domu.Gdywróciłam, papirusu z wiadomością już nie było, a mąż nie żył.- W jaki sposób zamordowano Nefera Milczka?- Wbito mu w serce zaostrzony grot krzemienny.- Przestępca musi więc być bardzo silny - przerwał Ipui Egzaminator - a jawidziałem, jak Paneb przynosił mnóstwo krzemieni zebranych na przełęczy.Temu nawet Szed Zbawca nie zaprzeczy.Szed był zmuszony potwierdzić zeznanie rzezbiarza.Paneb zareagował bardzo gwałtownie.- Jak śmiesz oskarżać mnie o zamordowanie przybranego ojca, człowieka,którego wprost uwielbiałem! I to tylko na tej podstawie, że zbierałemkamienie w górach!- Paneb rzeczywiście przyniósł kamienie - przyznał Szed Zbawca.- Widziałoto wielu rzemieślników z prawego zespołu, ale przede wszystkim widział tozabójca i z pewnością przyszło mu do głowy, że jeśli użyje krzemienia, topodejrzenie padnie na naszego nowego kierownika zespołu.- Byłem świadkiem gwałtownego sporu między Neferem i Panebem - zeznałUnesz Szakal.- Nie zgadzali się co do sposobu wykończenia grobowca Setiego.- To prawda - przyznał Paneb - ale pogodziliśmy się.- Powiedziałeś mi, że nie podoba ci się postawa kierownika robót wobeckróla - dorzucił Renupe Wesołek.- Jest jeszcze coś gorszego - podjął Unesz.- Paj i ja starliśmy wymalowaną nadrzwiach domu kierownika robót czerwoną rękę, bo chcieliśmyunieszkodliwić ten zły znak.Ta ręka była wielka jak u Paneba.Paj potwierdził skinieniem głowy.- Skoro sami zniszczyliście dowód, to nie mogę go uznać - odparł z gniewemKenhir.- Słów Paja i Unesza nie można podważyć - wmieszał się pisarczyk Imuni -bo i ja widziałem, jak Paneb próbował wywalić drzwi domu kierownika robót,i wyraznie słyszałem, jak ciskał straszliwe grozby: otwórz, bo ktoś możeumrzeć, jeszcze tej nocy.- Zabójca próbował otruć Paneba - wyjaśniła Mądra Kobieta.- Panebrzeczywiście mówił o śmierci, ale swojej.- Paneb jest winien - upierał się Imuni.- Koniecznie chciał zostaćprzybranym synem Nefera Milczka i awansować dzięki temu na kierownikazespołu.Cel osiągnął i pozbył się opiekuna, bo ten zdemaskował go jakooszusta.Przeszukałem archiwa Bractwa i mogę dowieść, że to mnie łącząwięzy rodzinne z Neferem Milczkiem, choć rzeczywiście dalekie.To mniepowinien był usynowić, a nie Paneba!Pisarczyk dobył papirus z zapiskami uzasadniającymi jego pretensje.Paneb już chciał się rzucić na tego wąsatego pokurcza, ale Szed Zbawca gopowstrzymał.- %7łądania Imuniego są bezpodstawne - spokojnie oświadczyła MądraKobieta.- Bez względu na więzy, o jakich tu mówił, Nefer mógł usynowić, kogochciał.Między nim a Panebem nie było żadnych tarć i łączyło ich niewzruszonebraterstwo.Imuni, mimo oświadczenia wdowy, nie poddawał się.- Paneba obciąża wiele poszlak.Proponuję, by sąd uznał go winnym.- Zawiść Imuniego nie powinna zaćmiewać nam oczu - sprzeciwił się SzedZbawca.- Nie ma żadnego wyraznego dowodu - uznał Kenhir.- Istnieje sposób poznania prawdy - poważnie odezwała się Mądra Kobieta.-Poddajmy Paneba próbie akacji.Jeśli wyjdzie cało, będzie to znaczyło, że jestcałkowicie niewinny.v�Wokół akacji zebrało się kilka kapłanek bogini Hathor, wprowadzonych wtajemnice Ozyrysa.Akacja rosła na grobie boga zamordowanego przez swegobrata Seta, a jej straszliwe kolce przebijały każdego kłamcę.Paneb stanął przed drzewem i oświadczył, że nie jest winien zarzucanegomu zabójstwa.- W tej akacji życie łączy się ze śmiercią - oświadczyła Mądra Kobieta.- Gdyusycha, życie uchodzi z żyjących i wraca dopiero wówczas, gdy Izyda wyleczyich z ran zadanych przez Seta.Drzewo pokrywa się wtedy liśćmi i człowiekprawy nie musi się już go obawiać.Ruszaj, Panebie, i połącz się z akacją.Ogromne kolce były tak ostre, że wydawały się grozniejsze od sztyletów i złatwością wbijały się w ciało.Paneb nie mógł się jednak wycofać.Gdyby tozrobił, uznano by go za winnego i nie uniknąłby najwyższej kary.Ucałował drzewo życia i śmierci.Kolce drzewa chowały się i nawet nie zadrasnęły Paneba.Spod akacjiwyszedł nietknięty.Znaczyło to, że mówił prawdę, i nawet Imuni musiał sięugiąć przed wyrokiem Ozyrysa.Obalił oskarżenie i nie będzie już można postawić mu żadnych zarzutów.- Ani przez chwilę nie wierzyłam w twoją winę - powiedziała Jasnotka.- Przyrzekam ci, że ta zbrodnia nie pozostanie bezkarna.Mądra Kobieta poszła dalej, aż do miejsca wiecznego spoczynku kierownikarobót.Towarzyszył jej Paneb.- Spójrz na to miasteczko - powiedziała mu.- Przypomina walczący z burząstatek.Jeśli nie będziemy go bronili i nie damy mu tego, co w nas najlepsze,może pójść na dno i okaże się wtedy, że zabójca Nefera zamordował całeBractwo.Nefera nikt nie zastąpi i ból po nim pozostanie.Musimy jednak dalejprowadzić jego dzieło i utrzymywać Miasto Prawdy przy życiu.Nad miasteczkiem przeleciał sokół.Kilkakrotnie zatoczył koło nadnekropolią i potężnie uderzając skrzydłami, wzniósł się ku słońcu.- To dusza Nefera Milczka - szepnęła Jasnotka.- Ukazuje nam drogę kuświatłu.dKONIECtomu trzeciegoKsięgozbiór DiGGf�2012 [ Pobierz całość w formacie PDF ]