Hoss Autobiografia

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.5.1940 r.Himmler piszetam między innymi, co następuje: Przy traktowaniu obcoplemiennych na Wschodzie musimystarać się uznawać i podtrzymać jak najwięcej odrębnych narodowości, a więc obok Polakówi %7łydów także Ukraińców, Białorusinów, Górali, Aemków i Kaszubów (.).Chcę przez to po-wiedzieć, że mamy największy interes nie tylko w tym, ażeby ludności Wschodu nie jedno-czyć, lecz przeciwnie, ażeby ją rozbijać na możliwie wiele części i odłamów.Nie leży także w na-szym interesie, aby w ramach tych samych narodowości prowadzić je do jedności i wielkości,aby w nich może stopniowo budzić świadomość narodową i narodową kulturę, lecz przeciw-nie by rozbić je na niezliczone małe odłamy i szczątki" (patrz J.Sehn: Hitlerowski planwalki biologicznej z narodem polskim, Biuletyn IV GKBZH, 1948, s.107).162 Zapobiegawcze zwalczanie przestępczości" (w oryginale: vorbeugende Verbrechens-bek�mplung), które H�ss przedstawia bezkrytycznie jako instytucję konieczną", byłojednym z owych narodowosocjalistycznych tytułów, którymi można było się z łatwościąposługiwać jako wygodnym pretekstem do stosowania pozaustawowych, policyjnych środkówprzymusu.Z powołaniem się na zapobiegawcze zwalczanie przestępczości" można byłoaresztować nie tylko tzw.asocjalnych, ale pod pojęcie to podpadało również stosowanie aresztu ochronnego" przeciwko osobom uniewinnionym przez sądy.Pod tym pretekstempolicja wkiaczała w kompetencje organów wymiaru sprawiedliwości.Patrz M.Broszat:Zur Perversion der Strafjustiz im III Reich.niej dla tych odłamów narodów, które występowały przeciwko zdo-bywcom i ciemiężycielom.Mówiłem już niejednokrotnie o mojej postawie wobec wrogówpaństwa".Tępienie znacznych części narodów nieprzyjacielskich byłow każdym razie błędem.Dobrze i rozsądnie traktując ludność podbi-tych krajów, można było sprowadzić ruch oporu do nic nie znaczącychrozmiarów.W ten sposób pozostałoby niewielu rzeczywiście poważnychprzeciwników.Dzisiaj widzę również, że i wyniszczenie %7łydów byłobłędem, zasadniczym błędem.Właśnie przez to masowe niszczenieNiemcy ściągnęły na siebie nienawiść całego świata.Antysemityzmowibynajmniej nie przysłużyło się to, przeciwnie, żydostwo wskutek tegoznacznie się przybliżyło do swego ostatecznego celu.RSHA był tylko egzekutywą, przedłużonym ramieniem policyjnymHimmlera.RSHA i obozy koncentracyjne były tylko organami, któreprzeprowadzały to, czego chciał Himmler lub co zamierzał Adolf Hitler.W charakterystykach różnych osób wyjaśniłem szczegółowo, w jakisposób w obozach koncentracyjnych mogło dojść do tych okropności.Jeżeli o mnie chodzi, nigdy ich nie aprobowałem.Sam nie maltretowa-łem nigdy więzniów, a już z pewnością żadnego nie zabiłem.Nie tole-rowałem również nigdy znęcania się moich podwładnych.Zimno mi się robi, gdy w czasie śledztwa muszę słuchać, jakie po-tworne wypadki znęcania się zdarzały się w Oświęcimiu i w innychobozach.Wiedziałem wprawdzie, że w Oświęcimiu więzniowie byli mal-tretowani przez SS, przez cywilnych funkcjonariuszy i w pewnymstopniu nie mniejszym przez współwięzniów.Przeciwdziałałem znę-caniu się wszelkimi środkami, jakimi rozporządzałem, ale nie mogłemgo wykorzenić.Nie udało się to również innym komendantom obozówo zapatrywaniach podobnych do moich, którzy próbowali tego w obo-zach o wiele mniejszych i dających się łatwiej nadzorować.Na złośli-wość, niegodziwość i okrucieństwo poszczególnych dozorców nie możnanic poradzić, chyba że ma się ich bezustannie na oku.Im gorszy jestcały personel strażniczy i nadzorczy, tym częściej zdarzają się wypadkinadużycia władzy w stosunku do więzniów.Obecny mój areszt dostarczył mi dość dowodów, że ten mój poglądjest słuszny.W angielskiej strefie znajdowałem się stale pod jak najści-ślejszym nadzorem, mogłem więc dokładnie przestudiować wszystkietrzy kategorie dozorców.W Norymberdze indywidualne traktowanie"było niemożliwe, ponieważ tam wszyscy więzniowie znajdowali się stalepod dozorem dyżurnych oficerów więziennych.W Berlinie nawet przyprzejściowym lądowaniu uniknąłem złego traktowania w czasie po-bytu w ustępie tylko dzięki przypadkowemu zjawieniu się postron-nych osób.W więzieniu w Warszawie, które o ile to mogłem zaobserwowaći ocenić ze swojej celi było prowadzone surowo i skrupulatnie, byłmiędzy dozorcami jeden jeden jedyny, który natychmiast po objęciusłużby na naszym oddziale biegał od celi do celi wszędzie tam, gdziebyli Niemcy i bez wyboru prał.Z wyjątkim Burgsdorffa, u któregokończyło się na policzkach, każdy Niemiec dostawał od niego cięgi [ Pobierz całość w formacie PDF ]