[ Pobierz całość w formacie PDF ]
." można realizowaćw wielu wariantach.Wystarczy wybrać dowolną liczbę od 0 do 12,zapisać ją na kartce i układać kostki.W tej grze nie zawsze wykorzystujesię wszystkie kostki.Na przykład, jeżeli wybrało się liczbę 7, nie możnaułożyć „mydła" (kostka bez kropek).Gdy wybiera się liczbę 12, układatylko te kostki, na których jest 6 i 6 kropek itd.Można rozszerzyć reper-tuar dziecięcych gier korzystając z publikacji, które zalecałam poprzednio.13.4.Gry w przedszkolu i w szkole;planowanie i organizacja zajęćWprowadzanie dzieci w sztukę konstruowania gier należy rozplano-wać na cały rok.Jesienią, np.w październiku dzieci uczą się kon-struować gry - opowiadania.Mając na uwadze wartości kształcące gieri to, że się dzieciom ogromnie podobają, można je układać wkażdej wolnej chwil, np.gdy z powodu deszczu, silnego mrozunie wyszły na spacer.Ułożone przez dzieci gry mogą być dobrymmikołajowym prezentem.Po trzech miesiącach dzieci już mniej sązafascynowane grami — opowiadaniami.Jednocześnie wzrasta teżsprawność rachunkowa.Można więc powoli przejść do gier z mocnozaznaczonymi czynnościami matematycznymi.Konstruowanie takich giernależy włączyć w realizację następujących bloków tematycznych:- ćwiczenia kształtujące umiejętności rachunkowe,- wspomaganie rozwoju operacyjnego rozumowania,____________________________________________________________ 161- rozwiązywanie zadań arytmetycznych,- uczenie dzieci dostępnych im sposobów zapisywania czynności mate-matycznych.W rozdziale tym opisywałam sytuację, gdy dorosły uczył jedno dzieckokonstruować grę.W przedszkolu i klasie zerowej należy zajęcia organizo-wać tak:1.Na tablicy (np.magnetycznej) trzeba umocować arkusz szaregopapieru.Z boku, na stoliku położyć, wszystkie potrzebne przedmioty.Dzieci siedzą przed tablicą.2.Nauczycielka konstruuje swoją grę (rola dorosłego): rysuje chodni-czek, odmierza płytki, umieszcza pułapki i premie (rysuje i przykleja wy-cięte z kolorowego papieru sylwetki zwierząt).3.Dzieci dzielą się na dwa zespoły i wybierają swoich przedstawicieli.Wybrane dzieci siadają po dwóch stronach tablicy.Rolę pionków pełniądwie duże pinezki z kolorowymi podkładkami lub magnesy.Każdy zespółotrzymuje dużą kostkę do gry.Dzieci kolejno rzucają kostkę, liczą kropki,a ich przedstawiciel przesuwa pinezkę - pionek (lub magnes) po chod-niczku.4.Po zakończeniu tej gry nauczycielka proponuje, aby dzieci w parachułożyły swoją grę.Rozdaje arkusze papieru, kredki lub mazaki, a wszyst-kie potrzebne przedmioty dzieci mają w swoich Zestawach pomocy.5.Dzieci mogą układać gry na podłodze, przy stolikach - wszystkozależy od wielkości sali.6.W trakcie układania gier nauczycielka podchodzi do nich, rozmawia,łagodzi konflikty.Na zakończenie zajęć należy zorganizować wystawęgier.Ważny jest dobór dzieci w parach.Należy unikać par: silne dziecko -słabe dziecko.Silne wszystko zrobi samo, nawet będzie za kolegę przesu-wało pionki.Dlatego dobre są pary: silne dziecko - silne dziecko, słabszedziecko - słabsze dziecko.Pierwsze opracują grę rozbudowaną, drugie -prościutką.Wszystkie będą jednak pracować na miarę swoich możli-wości8.8 W cytowanej już wielokrotnie książce Jak nauczyć dzieci sztuki konstruowania gier(1996) znajdują się scenariusze do zajęć w przedszkolu i w klasie zerowej.14.Zapisywanie czynności matematycznych14.1.O sposobach zapisywania czynnościmatematycznych przez sześciolatkaGdy babcia i dziadek oglądają zeszyty ćwiczeń wnuka pierwszokla-sisty, nadziwić się nie mogą, ile tam różnych symboli.Za ich czasów ważnebyły słupki i zadania tekstowe.Rodzice patrzą na to już inaczej.W czasie,gdy rozpoczynali naukę w szkole, panowała moda na „grafy".Wiedzą więc,że czynności matematyczne zapisuje się jako działania przy pomocy liczbi zników.Można je także pokazać używając strzałek, kresek, pętli, itd.Moda na grafy częściowo już minęła.Mniej ich w dziecięcych zeszytachćwii.zeń.Jednak nauczycielom ciągle wydaje się, że grafy na lekcjach — tosposób na nowoczesne nauczanie matematyki.W rezultacie, chociaż grafyw dziecięcych podręcznikach występują rzadziej, na lekcjach matematykisą często obecne.Dlatego każdy pierwszoklasista uczy się w szkole zapi-sywać czynności matematyczne:- używając liczb, znaków i łącząc je tak, aby przybrały formę działańarytmetycznych,- stosując pętle, strzałki, kreski w różnych kombinacjach.To nie wszystko.Bardzo często musi łączyć liczby i znaki działań z grafa-mi i innymi uproszczonymi rysunkami [ Pobierz całość w formacie PDF ]