Home HomeSeneka MyœliConan Doyle A. Przygody Sherlocka Holmesa (2)K.W. Wójcicki KlechdyMS XP Registry GuideProfessional Feature Writing Bruce Garrison(1)Cornwell Bernard Trylogia Arturiańska Tom 3 Excalibur (3)Tajny sluga Daniel SilvaOrson Scott Card KsenocydThinking and DestinyCharitas Zeromski
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • anna-weaslay.opx.pl
  •  

    [ Pobierz całość w formacie PDF ]
    .Undecumque ex aequo ad caelum erigitur acies, paribus intervallis omnia divinaab omnibus humanis distant.Proinde, dum oculi mei ab illo spectaculo, cuius insatiabilessunt, non abducantur, dum mihi solem lunamque intueri liceat, dum ceteris inhaerere sideri-81 bus, dum ortus eorum occasusque et intervalla et causas investigare vel ocius meandi vel tar-dius, spectare tot per noctem stellas micantis et alias immobiles, alias non in magnum spatiumexeuntis sed intra suum se circumagentis vestigium, quasdam subito erumpentis, quasdamigne fuso praesrringentes aciem, quasi decidant, vel longo tractu cum luce multa praetervo-lantes, dum cum his sim et caelestibus, qua homini fas est, immiscear, dum animum ad co-gnatarum rerum conspectum tendentem in sublimi semper habeam: quantum refert mea, quidcalcem?9 " 2Angustus animus est, quem terrena delectant: ad illa abducendus est, quae ubique aequeapparent, ubique aeque splendent.Et hoc cogitandum est, ista veris bonis per falsa et pravecredita obstare.10 " 2Corporis exigua desideria sunt: frigus summoveri vult, alimentis famem ac sitim exstingu-ere; quidquid extra concupiscitur, vitiis, non usibus laboratur.13 " 2Si ultimum diem non quasi poenam, sed quasi naturae legem aspicis, ex quo pectore me-tum mortis eieceris, in id nullius rei timor audebit intrare.13 " 4Plus etiam quam ignominia est mors ignominiosa.13 " 6Nemo ab alio contemnitur, nisi a se ante contemptus est.Humilis et proiectus animus sitisti contumeliae opportunus; qui vero adversus saevissimos casus se extollit et ea mala, quibusalii opprimuntur, evertit, ipsas miserias infularum loco habet, quando ita affecti sumus, utnihil aeque magnam apud nos admirationem occupet quam homo fortiter miser.13 " 8Si magnus vir cecidit, magnm iacuit, non magis illum contemni, quam aedium sacrarumruinae calcantur, quas religiosi aeque ac stantis adorant.82 O pocieszeniu do matki Helwii5 " 1Przychodzimy na świat w korzystnych warunkach, jeśli z nich tylko nie rezygnujemy.Na-tura postarała się o to, że do szczęśliwego życia nie potrzeba bogatego wyposażenia: każdysię może uczynić szczęśliwym.Rzeczy zewnętrzne mają małe znaczenie i nie mogą oddzia-ływać ani w jednym, ani w drugim kierunku.Mędrca nie wprawia w pychę sukces, a porażkanie wywołuje w nim przygnębienia; zawsze bowiem dąży do tego, aby najbardziej polegać nasobie, aby z siebie czerpać wszelką radość.5 " 3[Los] tylko dla tych jest ciężki, których nagle przygniata: łatwo go dzwiga, kto go wciążprzewiduje.Przecież i najazd wrogów tylko tych powala, których zaskoczy znienacka.Ale ci,którzy się przygotowali do przyszłej wojny przed wybuchem wojny, ci uformowani w szeregiłatwo wytrzymują pierwsze uderzenie, wywołujące największą panikę.5 " 4 5Nieprzyjazny Los miażdży tylko tego, kogo zwiodła jego życzliwość.Ci, który miłują jegodary jak gdyby swoją trwałą własność, ci, którzy pragną dzięki nim zaskarbić sobie uznanie,popadają w przygnębienie i rozpacz, kiedy pozorne i przelotne uciechy sprawią zawód ichpróżnej i dziecinnej duszy, co nie zna żadnej trwałej radości.Lecz kto w pomyślności nie na-dyma się pychą, ten nie upadnie na duchu w odmiennym położeniu.W każdej sytuacji za-chowa niezłomny charakter o wypróbowanej już odporności, bo w samym szczęściu spraw-dził swą moc przeciwko nieszczęściu.5 " 6Nawet w tych tak zwanych nieszczęściach nie znajduję nic tak strasznego ani przykrego,jak przedstawia to groznie wyobraznia pospólstwa.Już samo słowo  nieszczęście wskutekpewnego uprzedzenia i ogólnego przekonania brzmi w uszach raczej niemiło i razi słuchaczyjakby coś smutnego i przeklętego: tak bowiem zawyrokował lud, lecz mędrcy w dużej mierzeodrzucają opinie ludu.8 " 2 6Dokądkolwiek udamy się, wszędzie pójdzie za nami ta najpiękniejsza dwójca: wspólnanatura ludzka i nasza własna cnota.Taki właśnie, wierz mi, był cel wielkiego Formatorawszechrzeczy, kimkolwiek on jest: czy to ów Bóg wszechmocny, czy bezcielesny Rozum twórca ogromnych dzieł, czy boski Duch przenikający z jednakową energią wszystkie naj-większe i najmniejsze rzeczy, czy też jest to Przeznaczenie i niezmienne następstwo splecio-nych ze sobą przyczyn.Jego celem, powiadam, było to, aby tylko sprawy najmniej ważnepodlegały cudzej władzy [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • syriusz777.pev.pl
  •