Wilhelm Tell

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.KONIUSZY RUDOLFMiejsce dla władzy!GESSLERCzego chcą ci ludzie?Rozpędzić tłum! Kto wołał o pomoc?Ogólna ciszaDlaczego? Kto to był? Chcę wiedzieć!Do FriesshardtaWystąp.Ktoś jest? Dlaczego trzymasz tego chłopa?Oddaje sokoła podręcznemuFRIESSHARDTSzlachetny panie! Waszym jestem sługą,Na straży stoję przed tym kapeluszem,A tego chłopa schwytałem, bo nie chciałKapeluszowi należnej dać czci.Właśniem go ciągnął z sobą do więzienia,Ale mi tłum go siłą wydrzeć chce.GESSLERpo chwiliTak to pogardzasz, Tellu, swym cesarzemI mną, co z jego rządzi tu ramienia,%7łe nie szanujesz kapelusza, któryWisi tu jako posłuszeństwa próba?To mi najgorsze twe odsłania myśli!TELLDarujcie, panie! Tylko z nieuwagi,A nie z pogardy stała się ta rzecz.Wszak Tell inaczej nierozważny znaczy& 117Okażcie łaskę, już się to nie zdarzy.GESSLERpo krótkim milczeniuJesteś, jak słyszę, mistrzem kuszy, Tellu,W celności ponoć nie zrówna ci nikt?116Gessler& z sokołem na ręku w czasie polowań z sokołem myśliwy nosił ptaka na ręce, osłoniętej żelaznąrękawicą.117Wszak Tell inaczej nierozważny znaczy& Imię Tell wywodzi się etymologicznie od czasownikagwarowego talen = mówić lub postępować w sposób dziecinny; podobnie Till (Dyl) Sowizdrzał.75WALTER TELLTo prawda, panie! Mój ojciec potrafiJabłko zestrzelić na sto kroków z drzewa.GESSLERCzy to twój chłopak?TELLTak, szlachetny panie.GESSLERMasz więc dzieci?TELLDwóch chłopaków mam.GESSLERKtóregoż więcej z nich miłujesz?TELLObajRównie są sercu memu mili, panie.GESSLERNo, Tellu skoro strącić umiesz z drzewaJabłko na kroków sto, to mi pokażPodobną sztukę& Zdejmij oto kuszęZ ramienia i przygotuj się do tego,By jabłko strącić z głowy twego syna.Ale ci radzę, dobrze celuj, Tellu,Za pierwszym razem musisz zrzucić jabłko strzałem,Bo za chybiony strzał zapłacisz głową!Oznaki przerażenia u wszystkichTELLPanie mój, jakąż okropną to rzeczKażesz mi zrobić?& %7łebym ja z głowy syna&Nie, nie, szlachetny panie! Chyba toNie mogłoby wam na myśl przyjść& O Boże!Tego od ojca nikt żądać nie może!GESSLERZestrzelisz jabłko z głowy swego syna.Ja tego żądam, a ty słuchać musisz!TELLJa miałbym z własnej kuszy& w głowę dzieckaWłasnego& Nie! Nie strzelę! Umrzeć raczej!GESSLER76Strzelisz inaczej chłopak umrze z tobą.TELLJa miałbym katem być własnego syna?Panie! Ty nie masz dzieci! Ty nie czujesz,Co w sercu dzieje się ojca!GESSLERI cóż ty,Tellu, tak nagle stałeś się r o z w a ż n y?Słyszałem zawsze, że marzyciel z ciebie,%7łeś ty jest inny niż zwyczajni ludzie,%7łe gonisz w życiu za tym, co niezwykłe Masz więc prawdziwie niezwykłe zadanie.Kto inny by namyślał się tu może Ty zamkniesz oczy i rzucisz się na nie!TELLAch, panie! Z biednych nie żartujcie ludzi.Nie bawią ich, nieszczęsnych, żarty wasze.Patrzcie, jak bladzi są wszyscy, jak drżą!GESSLERKtóż mówi, że żartuję?Sięga do wiszącej nad nim gałęzi i zrywa jabłko.Oto jabłko.118Miejsce tu zrobić.Tell niech osiemdziesiątOdstąpi kroków tyle daję mu,Ni mniej, ni więcej& Sam się chwalił tu,%7łe na sto kroków zawsze trafić umie.Nuże więc, strzelcze! Nie zwlekaj! Bij w cel!KONIUSZY RUDOLFBoże, to prawda! Chłopcze, na kolanaPadnij i błagaj starostę o życie!WALTER F�RSTna stronie do Melchthala, który z trudem tylko powstrzymuje wybuchPanuj nad sobą! Bądz spokojny, synu!BERTAdo starostyDajcie już spokój, panie! To nieludzkieBawić się ojca nieszczęsnego trwogą.Choćby ten biedak nawet i zasłużyłDrobną swą winą na śmierć, to na Boga!On już po stokroć przecierpiał tę winę!Puśćcie go, panie, bez szkody do domu.118Jabłko na gałęzi w dniu 19 listopada w górach to jeszcze jedna nieścisłość Schillera.77Już on was poznał! Tę straszną godzinęWspominać będą nawet jego wnuki.GESSLERZróbcie tu miejsce! Dalej! Czego stoisz?Jesteś i tak skazany, mógłbym cięZabić na miejscu, a tymczasem patrz!W własne twe ręce twój oddaję los.Niech na surowy nie narzeka wyrokTen, co jest panem swego przeznaczenia.Chwalisz się bystrym okiem nuże więc!Pokaż nam tutaj, strzelcze, co ty umiesz.Godny jest cel, wysoka jest nagroda!W sedno utrafić tarczy rzecz nietrudna,Każdy to może.Ten jest mistrzem u mnie,Kto sztuki swej jest pewny, komu serceNie zaćmi oka, nie osłabi ręki.WALTER F�RSTpada przed Gesslerem na kolanaAaski, potężny panie! Niechaj waszaAaska pokona prawo! Wezcie półMienia mego, całe wezcie mienie,Tylko oszczędzcie ojcu okropności!WALTER TELLDziadku, wstań z klęczek! To jest człowiek zły!Gdzie ja mam stanąć? Nie boję się nic.Ojciec mój ptaka w powietrzu ustrzeli Nie chybi, gdy stać przed nim będzie syn.STAUFFACHERdo GessleraCzy ta niewinność dziecka was nie wzruszy?R�SSELMANNPomnijcie, panie, że w niebie jest Bóg,Co liczby z waszych zażąda uczynków.GESSLERwskazując na chłopcaPrzywiązać go do lipy!WALTER TELLMnie przywiązać?Nie trzeba! Nie chcę! Będę stał spokojnieJak jagnię.Ale jeśli mnie zwiążecie,To nie wytrzymam! Nie, w więzach nie mogę,Będę się rzucał, będę się w nich wił!78KONIUSZY RUDOLFNiech więc przynajmniej przywiążą ci oczy!WALTER TELLA po co? Wam się zdaje, że się bojęStrzały ojcowskiej? Będę czekał jejSpokojnie, nawet nie mrugnę powieką.No, ojcze! Pokaż, jakim jesteś strzelcem!On ci nie wierzy, on chce zgubić nas Na złość mu, ojcze, strzel dobrze i traf!Podchodzi do drzewa i staje pod nim.Na głowę kładą mu jabłkoMELCHTHALdo chłopówJakże? To w naszych oczach ma się takaDokonać zbrodnia? Gdzież nasza przysięga?STAUFFACHERWszystko daremne.My nie mamy broni.Spójrz tylko na ten las błyszczących dzid.MELCHTHAL%7łeśmy też zaraz nie wszczęli powstania!Ta nasza zwłoka to wielki był grzech!GESSLERdo TellaNuże! Nie darmo nosisz z sobą broń! Sam teraz widzisz, jak to niebezpiecznie.Własna się strzała przeciw tobie zwraca.Bo też chłop zbrojnym nie powinien być,Władzy on przez to cesarskiej uchybia.Panu jedynie broń nosić przystoi.Cieszże się teraz, że masz w ręku kuszę:Piękny ci dla niej daję, godny cel!TELLnapina kuszę i zakłada strzałęMiejsce mi zrobić.Na bok! Z drogi zejść!STAUFFACHERCo, Tellu, co?& Wy byście chcieli?& Nie!Wy drżycie, ręce się trzęsą, kolana&TELLopuszcza kuszęCiemno mi w oczach&KOBIETYO, wszechmocny Boże!79TELLdo starostyNie mogę strzelać&Rozdziera sobie koszulę na piersiachBierzcie moje życie!Każcie pachołkom swoim zabić mnie!GESSLERTwe życie na nic mi, chcę, abyś strzelał.Ty przecie wszystko, jak słyszę, potrafisz,Aódz w rękach twych, jak strzała, w burzę mknie,119Zawsześ jest gotów ratować drugiego Ratuj się teraz sam, a wszystkich zbawisz!W duszy Tella toczy się straszliwa walka stoi z drżącymi rękoma, zwracając oczy to nastarostę, to ku niebu.Nagle sięga do kołczana, wyjmuje z niego drugą strzałę i zakłada jąsobie za pas [ Pobierz całość w formacie PDF ]