[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Art.264.Tylko wyjątkowo przysługuje osobie czynnie znieważonej prawo posługiwania się przy poje-dynku własnymi pistoletami.Ale i w tym wypadku muszą sekundanci obrażonego przedłożyć se-kundantom obraziciela obie sztuki pistoletów, z których obraziciel wybiera tę, którą pragnie po-sługiwać się przy pojedynku.We wszystkich innych wypadkach nie wolno obrażonemu posługiwać się w pojedynku wła-snymi pistoletami.60Art.265.Na wypadek, jeśli sekundanci przyznają obu stronom prawo do używania w pojedynku wła-snych pistoletów, wówczas broń ich może być nie z jednej pary, o ile:a) różnica w długości luf nie przekracza 3 cm.;b) są tego samego kalibru.Art.266.Przy pojedynku pistoletowym w zasadzie nabijają broń swych klientów sekundanci, albo czy-ni to prowadzący pojedynek, lub wreszcie zawezwany rusznikarz.Tylko wówczas, jeśli przeciwnikom przyznano prawo użycia własnej broni, można równieżzezwolić im na osobiste nabicie tejże  któreto jednak zezwolenie musi być wyraz
nie w warun-kach pojedynku wyszczególnione.Art.267.Jako pistolet pojedynkowy uważa się pistolet o lufie gładkiej.Pistoletów gwintowanych dopojedynku bezwarunkowo nie wolno używać.Art.268.Przed przybyciem na miejsce spotkania powinni sekundanci zbadać pistolety i amunicję.Wszczególności:1.czy lufy są wyczyszczone;2.czy kurki chodzą wolno;3.czy celownik umieszczony jest na linii osi lufy;4.czy ciężar, kaliber i kształt obu sztuk jest identyczny;5.czy nie są gwintowane.Art.269.Sekundanci muszą zbadać, czy kabzle są dokładnie i trwale umieszczone, oraz czy proch jestdobry.Dobroć prochu można najlepiej wypróbować przez usypanie go na kartę papieru i zapale-nie.Jeżeli po spaleniu nie zostanie na papierze żadna pozostałość, natenczas proch jest dobry.Art.270.W końcu obowiązani są sekundanci zbadać kule: czy dokładnie odpowiadają lufie, czy są jed-nakowo ciężkie, dobrze ulane i czy na powierzchni nie mają jakich dziur, zagłębień lub porowa-tości.Zalepianie nierówności powierzchni kuli woskiem jest bezwzględnie wzbronione.Art.271.Po wypróbowaniu broni umieszczają sekundanci pistolety i amunicję w kasetce, zaś szable iszpady w futerale.61ROZDZIAA
XIX.Pojedynek na szable.Art.272.Jeszcze przed orężnym spotkaniem powinni sekundanci przekonać się, czy klient ich zna za-sady honorowe, których będzie musiał przy starciu przestrzegać  ewentualnie są zobowiązani godokładnie o obowiązkach walczących poinformować.Art.273.Sekundanci wraz ze swymi klientami powinni stawić się na miejscu punktualnie.Tolerowanemoże być opóz
nienie co najwyżej 15 minutowe.Opóz
nienie większe uważa się za uchylenie odpojedynku.Jedynie wyższa siła lub nadzwyczaj ważne okoliczności przedstawione i udowodnione przezsekundantów osoby na miejsce nieprzybyłej, mogą spowodować odłożenie pojedynku.Przy pojedynkach pistoletowych należy zaniechać t.zw. ostrzelania placu.Art.274.Skoro strony zjawią się na miejscu, winne natychmiast rozebrać się do pasa, zdjąć koszulę po czym lekarze założą wszystkie warunkami starcia dopuszczone bandaże.Nie jest dopuszczalnym, aby sekundanci sami bandażowali swoich klientów.Art.275.Osobie o słabym wzroku wolno przy pojedynku pozostać w okularach.Art.276.Kierujący pojedynkiem wyznacza przeciwnikom miejsca, odległe od siebie na 3 m., na któ-rych staną przeciwnicy, a obok nich sekundanci.Art.277.Skoro wszyscy zajmą swoje stanowiska, prowadzący pojedynek zwraca się do przeciwników zkrótkim pouczeniem o dobrodziejstwie rycerskiego załatwienia sporu pojedynkiem oraz o wa-runkach starcia, których strony mają się trzymać, wreszcie o komendzie.62Art.278.Kierujący pojedynkiem podczas tego używa czterech komend: l. Baczność!  2. Złóż się! 3. Bij!  4. Stój!Art.279.Komenda pierwsza:  Baczność! odnosi się nie tylko do przeciwników, ale i do sekundantów,którzy winni na tę komendę zająć stanowiska w odległości l m.od boku klienta.Nie wolno sekundantom stanąć tak blisko klienta, by prawe ramię sekundanta znajdowało sięnieopodal lewego boku klienta.Art.280.Stary, średniowiecza sięgający zwyczaj, dozwala sekundantom ustawienia się obok klienta zbronią w ręku.Koniec broni ma sekundant zwrócić ku ziemi.Art.281.Na komendę:  Złóż się! wręczają sekundanci swym klientom szable, a ci składają sobie nimiwzajemny ukłon, oraz stają w pozycjach zasadniczych.Art.282.Dopiero wówczas, gdy obaj przeciwnicy przyjęli postawy zasadnicze, daje kierujący starciakomendę:  Bij!Art.283.Bezpośrednio po tej komendzie wolno obu przeciwnikom wykonywać szereg dowolnych cięć,zmierzających do ranienia przeciwnika, z tym jednak zastrzeżeniem, iż przedmiotem ataku możebyć górna część ciała przeciwnika do pasa.Wszystkie cięcia zadane niżej, dyskwalifikują hono-rowo uderzającego.Art.284.Atak wolno prowadzić aż do wydania przez kierującego pojedynkiem komendy:  Stój! Każ-de cięcie zadane po tej komendzie, pociąga za sobą niehonorowość uderzającego, wyjąwszy je-den wypadek:Obrażonemu, o ile został ranny, wolno mimo komendy  Stój! , repostować.63Art.285.Obowiązkiem kierującego (prowadzącego) pojedynkiem jest bezstronne baczenie, ażeby prze-bieg pojedynku miał charakter spotkania rycerskiego, niedopuszczającego do przekroczenia ja-kiegokolwiek postanowienia honorowego.Art.286.Po komendzie:  Stój!  winni sekundanci swym klientom bezzwłocznie odebrać broń.Art.287 [ Pobierz całość w formacie PDF ]