[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Cesarz zażądał zakładników, na dowód, że przez te pięć dni nie będzie żadnej zdrady i wziął od Głogowian w taki zakład ich młodszych synów, chłopców poniżej 14 lat życia.Pozwolił nawet wyprawić poselstwo do Bolesława, wiedząc, że pięć dni nie starczy na porozumienie się i przybycie odsieczy; nadto zaś był dla innej przyczyny pewny, że szóstego dnia oblężeni poddadzą się.Wieczorem piątego dnia oświadczyli Głogowianie, że będą się na nowo bronić, a skoro przez tych pięć dni zachowywali się uczciwie, więc należy odesłać im zakładników, o co uprzejmie proszą.Ale Niemcy nie odesłali im synów, a o świcie szóstego dnia machiny oblężnicze ruszyły ponownie pod mury miejskie.A wtedy ujrzeli Głogowianie, że do szczytów machin były poprzywiązywane ich własne dzieci! To zrobił Henryk V, król niemiecki, cesarz rzymski.Znaczyło to: jeżeli chcecie się bronić, strzelajcie do własnych synów! Doprawdy, nie ma drugiego takiego przykładu w historii!Głogowianie odbyli naradę, na której stanęło na tym, że ojczyzna milsza od własnych dzieci.Celowali tylko uważnie, żeby strzały nie szły wysoko.Czuwała Opatrzność nad sprawą sprawiedliwą, bo nie minęły dwie godziny a przybiegła konnica Krzywoustego.Wzięto Niemców w dwa ognie, zdobyto ich obóz i wszystkie machiny, przepędzając wroga daleko.I tak Bóg błogosławił dobrym obywatelom Głogowa, iż wszystkie dzieci wróciły szczęśliwie do rodziców.Co ci chłopcy potem, dorósłszy, opowiadali swoim dzieciom i wnukom o Niemcach i o cnotach niemieckich, tego się łatwo domyślić.Ale nie wszyscy Niemcy byli tacy.Świadek tych czasów zapisał, jak to w obozie niemieckim zaczęto śpiewać pieśni na cześć Krzywoustego, przedrzeźniając własnych dowódców, jak niegdyś za Bolesława Wielkiego.Henryk V zaś wracał do Niemiec ze wstydem.Miał on wielkie spory z papiestwem, w których doprowadził do tego, iż papież zmuszony był rzucić na niego klątwę.Był więc syn podobny moralnie do ojca.Po długich walkach zawarto kompromis, tj.układ, w którym każda ze stron coś odstępuje i pozostaje tylko przy części swych żądań.Jest to tak zwany konkordat wormacki z r.1122.Władzy świeckiej przyznano wpływ na wybór biskupów i opatów.Najpierw król lub jego zastępca wręczał nowemu biskupowi berło, jako symbol władania nad dobrami biskupstwa, nadawanymi przez króla w lenno, a potem władza duchowna obdarzała go berłem i pastorałem.Z konieczności musiał Krzywousty prowadzić dużo wojen, bo Zbigniew naprowadzał nieprzyjaciół na własny kraj, ale celem rządów było zawsze Pomorze i Połabie, bo zdawano sobie sprawę, że opanowanie tamtych krajów stałoby się stanowczym ciosem dla potęgi niemieckiej.Oddziaływało wówczas na Pomorzan panowanie Kruka w sąsiedztwie.Trzeba było przystąpić do stanowczego działania, wyrwać te kraje pogaństwu i odzyskać je dla Piastów.Inaczej groziła tym ludom niechybna zagłada, a Polsce osłabienie.W takich okolicznościach zaczął swe pochody na Pomorze i Połabie Bolesław Krzywousty zaraz po śmierci ojca, i przez długie lata pilnował niezmordowanie tych spraw.Wznowił zwierzchnictwo polityczne Piastów aż po Zgorzelec (Brandenburg), a na północy odzyskał Kołobrzeg i słynny z zamożności Wolin (na wyspie tegoż imienia), a w r.1121 zdobył nawet Rugię, świętą wyspę pogaństwa.Jak dziwnie słucha się tego, że Brandenburgia i Meklemburgia należały do państwa polskiego!Po zwycięstwach nastąpiły prace misyjne.Bolesław udał się z prośbą o to do przewodnika duchownego swej młodości, kapelana swoich rodziców, z późniejszych lat Władysława Hermana.Był nim świątobliwy Otton, zwany bamberskim, bo od r.1002 był biskupem w niemieckim Bambergu.Należy on do rzędu niemieckich świętych, przyjaciół Polski [ Pobierz całość w formacie PDF ]