Tadeusz Miciński Poezje

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.XIKiedy nadzieją się pojęTwoje oblicze oglądać Aż mi straszno tego żądać,Bo Ciebie stracić się boję.Tak mnie dręczą niepokojeI taką nadzieją wzbieram,%7łe umieram bowiem nie umieram.XIIWybaw z tej śmierci, o Panie,Ty który dajesz żywoty:Oto związane mam lotyNa niezerwalnym arkanie.Spojrzyj na moje konanie,Jak się ku Tobie wydzieram,%7łe umieram bowiem nie umieram.XIIIOh, w takiej śmierci przebiadaćI życie przepłakać muszę,Aby oczyścić swą duszęI okup za winy składać.Kiedyż Cię będę posiadać?Gdyż prawdy się nie zapieram,%7łe umieram bowiem nie umieram.234Mewlana Dżelaleddin RumiZ PIERWSZEGO DYWANUD%7łELALEDDINAEI AASZIKAN EL AASZIKAN IMRUZI MA IMU SZUMAO miłośnicy, miłośnicy! jesteśmy dziś rzuceni, tak jak wy,w głęboką otchłań, a któż ciemnych pozna jeszcze?Gdy potop dziejów wezbrany jest falami przechodzą fale jak wielbłądy a mroki morskie się nie troszczą, że ginie w nurtach syn powietrza.Widzenie me wybucha płomieniami lecz żyję wciąż w odmęcie fal jak ryba dyszeć muszę burzą, lecz moją falą już jest grzech.Mojżeszu, synu Umran w morzu się zjaw i uderz laską (przynosi mi do głowy stare wino wciąż nowe szały i marzenia!) Jest nam świat jak góra Synaj tęsknim wciąż jak Mojżesz wzejść na wirchy a gdy błyśnie żar objawień kamienista góra pęka w dwoje.Jeśli chcesz klejnoty widzieć z nich tu masz łańcuchy gór kłak zieleni, trochę słomy stają się wnet kwiatem tu.Wina nie chcę upojony jestem samym dzwiękiem szklanych czar winogradniku, o winogradniku czemu jesteś na mnie zły?ja uniosłem tobie winne grona a tyś z głowy mej zasłonę wziął.235CHUISZRA D%7łUN CHARI DIDEM SUI G�L BI GIRICHTEMKiedym ujrzał, żem jest cierń wtem schroniłem się w gęstwinie róży;kiedym ujrzał, żem jest kwas wnet zmieszałem się z nektarem trzciny.Kiedym ujrzał, żem jest jad prędko wlałem w czarę lek teriaku;kiedym ujrzał na dnie męt zaczerpnąłem zródeł nieśmiertelnych.Kiedym ujrzał, żem jest mrok na Jezusie gwiezdnym wsparłem dłoń mą;kiedym ujrzał, żem jest grób otworzyłem bramy wiecznych sadów. 236EL CHAKI KEHI PAJET RISEKI FELEKI BUDITy, którego opyloną nogę ogląda Niebo z zawiścią w prawiekach dusza ma i twoja były tylko jednym.W domu malarza chińskiego widziałem cudny obraz,co z lic aniołów i ludzi zaczerpnął ich duszy i krwawień.Wiele słów prawdy spoczywa wśród ukryć nocą,wiele kolumn ognistych zabłysło w mrokach zwątpiałym. O Szems Tebrizi, w twych barwach słonecznych powstaję wprawdzie umarły jestem, lecz tyś mój w krąg śpiewny Ocean.237NEWBEHARA D%7łANI MAJI D%7łIHANRA TAZE KUNWiosną jesteś duszo ma więc do życia odnów świat uczyń łąki znów świeżymi w zagajnikach róże uczyń nowe.Mroczy się cmentarny las żaden słowik tu nie śpiewa wiatr od morza przestał dąć morze, chmury i wiatr wschodu uczyń nowe.Niech wśród jodeł lilia lśni i wymową srebrną nuci wolność kwiaty, pszczoły i motyle niech tu lecą ty pasieki w lasach uczyń nowe.Niech zaszumi dębów chór, zakołyszą sosny w takt,i turkawkom z góry Karmel ich majowe pieśni uczyń nowe.Z krzewin leśnych dymi pył rosy białe lśnią w pokorze,na mogiłach pnie się bluszcz idz, modlitwy serca uczyń nowe.Wszak miłości pragną róże, a piorunów ciemne góry wieszczu wzleć skrzydła zrzuć i wyżyny natchnień uczyń nowe.Już błyskawic słowo grzmi moschus chmur użyznia ziemię z mrocznych burz ty świętym wstań nawet niebo w sobie uczyń nowe [ Pobierz całość w formacie PDF ]