[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Najbardziej dostrzegalne jest łagodne działanie wykrztuśne ziela przetacznika,przypisywane saponinom, słabsze jednak od innych surowców z tej grupy.Wyciągi z ziela nie-znacznie pobudzają wydzielanie soku żołądkowego z uwagi na zawarte w nich niewielkie ilo-ści goryczy.Usprawniają trawienie i przyswajanie pokarmów, a fenolokwasy i garbniki działa-ją także zapierające i przeciwbakteryjnie.Ponadto wyciągi te zwiększają nieco wydalanie mo-czu i potu oraz ułatwiają usuwanie314 wraz z nimi produktów przemiany materii.Odwary z przetacznika przyspieszają gojenie ran iregenerację uszkodzonego naskórka ze względu na własności lekko ściągające, bakteriobójczei przeciwzapalne, zbliżone do działania babki lancetowatej.Działania niepożądane.Przetwory z przetacznika stosowane w zalecanych dawkach lecz-niczych nie wywierają działania szkodliwego.Zastosowanie.Przetwory z przetacznika służą przede wszystkim jako środek wykrztuśny wsuchym kaszlu i chrypce, najczęściej w połączeniu z podobnie działającymi surowcami.Stosu-je się również w przewlekłych, ale niezbyt nasilonych zaburzeniach trawiennych, wyrażają-cych się brakiem apetytu, bólem brzucha, wzdęciem, nieregularnymi wypróżnieniami oraz nie-dostatecznym przyswajaniem pokarmów.Zalecane we wrzodzie żołądka.Ponadto w małonasilonej niewydolności nerek oraz dolegliwościach skórnych jako środek ogólnieodtruwający.Zewnętrznie odwary z ziela stosuje się do obmywania trudno gojących się ran, owrzodzeń,swędzących wysypek i liszajów, również do okładów na oparzenia I i II stopnia, a ponadto doirygacji w upławach oraz do obmywań w świądzie sromu, płukania jamy ustnej i do kąpieli.Niekiedy używane do wcierań w bólach gośćcowych.Przetwory.Odwar z ziela przetacznika: 1 łyżkę ziela zalać 1 szklanką wody zimnej.Ogrzaćdo wrzenia i gotować łagodnie pod przykryciem 3 min.Odstawić na 15 min i przecedzić.Pić2-3 razy dziennie po 1/2 szklanki przed posiłkami jako lek żołądkowy, poprawiający trawieniei przemianę materii.Odwar wykrztuśny z przetacznika: zmieszać 50 g ziela przetacznika i 20 g korzenia pier-wiosnka.Zalać 1 łyżkę mieszanki 1 szklanką wody zimnej i ogrzać do wrzenia.Gotować ła-godnie 5 min pod przykryciem.Odstawić na 15 min i przecedzić.Pić 2-3 łyżki co 2-3 godz.pojedzeniu jako środek wykrztuśny w suchym kaszlu, chrypce i nieżycie oskrzeli.Odwar o działaniu moczopędnym z przetacznika: zmieszać po 25 g ziela przetacznika i zielanawłoci.Zalać 1 łyżkę mieszanki 11/2 szklanki wody zimnej.Ogrzać do wrzenia i gotować ła-godnie pod przykryciem 3 min.Odstawić na 15 min i przecedzić.Pić 1/2-2/3 szklanki 2-3 razydziennie między posiłkami jako środek moczopędny, poprawiający przemianę materii i łago-dzący dolegliwości skórne.Ten sam odwar można stosować zewnętrznie do płukania jamyustnej i gardła w stanach zapalnych i anginie, również do okładów na trudno gojące się rany iowrzodzenia.Nalewka przetacznikowa: do 500 ml alkoholu 40-procentowego wsypać 2-3 łyżki rozdrob-nionego ziela przetacznika i pozostawić na 14 dni, często wstrząsając.Odcedzić, ziele wyci-snąć, oba płyny przesączyć przez watę.Nalewką nacierać bolesne miejsce w gośćcu i skaziemoczanowej (dnie) 2 razy dziennie.Zioła żołądkowe: zmieszać po 50 g ziela przetacznika, ziela drapacza lekarskiego i kwiatówrumianku oraz po 25 g owoców anyżu (lub kopru włoskiego), kwiatów nagietka i liści miętypieprzowej.Do 2 szklanek ciepłego mleka wsypać 11/2 łyżki ziół i powoli ogrzewać do wrze-nia pod przykryciem.Odstawić na kilka minut i przecedzić (można do termosu).Pić tylko cie-pły odwar po 1/2 szklanki na 1 godz.przed śniadaniem i obiadem.W 2 godz.po kolacji wypićcałą szklankę ciepłego odwaru, położyć się na tapczanie i co 3-5 min zmieniać pozycję - nawznak, na lewy i prawy bok oraz na brzuchu.Stosować w zapaleniu żołądka oraz we wrzodzieżołądka jako środek przyspieszający bliznowacenie niszy wrzodowej, także po zabiegu chirur-gicznym.W przypadku wrzodu dwunastnicy pije się mleczny napar bez przyjmowania pozycjileżącej.315 Zioła w żylakach odbytu: zmieszać 50 g ziela przełącznika i po 25 g ziela bukwicy, liściorzecha włoskiego i kory dębowej.W naczyniu 5-6 łyżek ziół zalać 2 l wody zimnej i ogrzaćdo wrzenia.Odstawić na 10 min i przecedzić do miski.Użyć do nasiadówki na 10-15 min otemp.36-38C.Następnie odbyt osuszyć i posmarować olejem nagietkowym lub olejem dziu-rawcowym bądz wyciągiem olejowym z czosnku albo roztworem witaminy E czy Linoma-giem.Częstotliwość nasiadówek zależy od stanu zaawansowania choroby.116.PRZYMIOTNO KANADYJSKIEErigeron canadensis L.Jest to roślina jedno- lub dwuletnia z rodziny Złożonych (Compositae), pochodząca z Ame-ryki Północnej, rozpowszechniona jako chwast we wszystkich częściach świata.W Polsce ro-śnie bardzo pospolicie na całym niżu i w niższych partiach górskich, na piaszczystych ugorach,pastwiskach, porębach leśnych i w pobliżu domostw.Przymiotno kanadyjskie ma łodygę do 1 m wysoką, szorstką, u góry rozgałęzioną.Liścierównowąskolancetowate, z obu końców zwężające się, z rzadka szorstko owłosione i orzęsio-ne, dolne odległe ostro piłkowane.Kwiaty w koszyczkach gęsto skupionych.Surowiec
[ Pobierz całość w formacie PDF ]