[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Werner stworzył i zaprezentował specjalne warsztaty dlakażdej z powyższych czterech grup, umożliwiające dyskutowanieo sposobach, w jakich niektóre wartości i techniki est mogą zostaćwprowadzone do każdej z tych dziedzin.Kilka eksperymentalnychprojektów edukacyjnych zostało stworzonych przez absolwentówest w różnych punktach kraju, by zajmować się nauczaniem i admi-nistrowaniem szkół.Setki psychoterapeutów zachęca swych pacjentów do wzięcia udzia-łu w est, a wielu duchownych stwierdziło, że est otworzyło noweLuke Rhinehartperspektywy dla ich własnych religijnych przeżyć i praktyk.Estpracuje także w coraz większym stopniu wraz z przedstawicielamimediów, by zagwarantować, że artykuły i książki  niezależnie, czykrytyczne, czy też pełne podziwu dla est  będą rzetelne i będą pre-cyzyjnie oddawać wiedzę na temat est. Tylko w Ameryce mogłoby mieć miejsce to dziwne zjawisko, kie-dy to człowiek będący od lat biznesmenem tworzy najniezwyklejszyi najbardziej udany w ostatnich latach program edukacyjny i rewi-talizujący. Zen i Sztuka Sprzedawania Niczego  mógłby brzmiećżartobliwy tytuł historii Wernera o odkryciu, rozwijaniu i sprzeda-waniu jego treninigu i seminariów.Jego radosne wyznanie, że estoferuje ludziom szansę odkrycia tego, co już mają (albo, precyzyj-niej, tego, kim już są), a więc nic tam nie można uzyskać, wzmac-nia tendencję niektórych ludzi, by być skrajnie krytycznymi wobecniego i wobec est.Wyszkoleni od dzieciństwa do nieufności wobec sprzedawców, my,Amerykanie, w naturalny sposób wnosimy zdrową dawkę scepty-cyzmu do naszego uznania dla człowieka, który zmienił nazwisko,a w przeszłości sprzedawał samochody oraz ćwiczył handlowcóww namawianiu na kupno encyklopedii.Choć Werner wyraz
nie za-znaczył, że est nie jest ani religią, ani terapią, entuzjastyczni absol-wenci est spoglądają na niego z miłością i podziwem, co normalniejest kojarzone z uczniami mistrzów duchowych.Kiedy jeszcze do-damy naszą instynktowną amerykańską nieufność wobec nowychreligii do naszego braku zaufania w stosunku do sprzedawców, zro-zumiemy, jak potężne zapory musiał pokonać Werner, aby ludziedali jego produktowi szansę.Jednak prawdopodobnie najsubtelniejszą i najpotężniejszą barieręprzeszkadzającą w uczciwej ocenie est stanowi to, że zanim się niepodejmie treningu, jest ono niezrozumiałym i bezwartościowymnonsensem.Zwiększa ten problem dodatkowo to, że nawet po jegoprzejściu, który dla większości absolwentów jest cenny, est nadalpozostaje niezrozumiały.Do furii doprowadza, kiedy ma się do czy-nienia z ludz
mi, którzy są szczęśliwi i buzują entuzjazmem na te-2887.Krytyka est, czyli wszyscy jesteśmy doskonali tacy, jacy jesteśmy, ale&mat czegoś, czego nie są w stanie wytłumaczyć  czegoś, co możnajedynie  uzyskać , podejmując trening.Skutkiem tego Werner byłoskarżany o to, że jest największym oszustem od czasów wynalazcywężowego oleju, i oczywiste jest, iż on, jego trening oraz organizacjaest zostały poddane zarówno uczciwym badaniom, jak i nieprecy-zyjnym atakom.Ponieważ wydaje mi się, że est jest wyjątkowo ważny i wartościowy,chciałbym pokrótce przyjrzeć się krytycznym głosom na temat est,aby oddzielić jego dokładny obraz od rzeczy opartych na błędnychinformacjach czy wadliwych interpretacjach, jak również by ocenić,jak poważne są te krytyczne głosy bazujące na dokładnych informa-cjach.Ataki na sam trening były powierzchowne i oparte na takich błęd-nych jego przedstawieniach, że trudno zwracać na nie większąuwagę.Najbardziej istotny wpływ na postrzeganie est miała teza,iż ten trening stanowi formę prania mózgu.Argumentacją jest to,że trudne fizyczne warunki, ciągłe pokrzykiwania trenera, całkowi-ta zależność uczestników od niego oraz  faszystowska atmosfera wszystko to stwarza warunki, w których umysły ludzkie możnazaprogramować ideami, jakie normalnie tam by się nie dostały.Skutek tego jest taki, że wszyscy absolwenci zmieniają się w czcząceWernera roboty est.Choć wielu absolwentów odczuwa fizyczny dyskomfort i odbierakrzyki trenera jako formę brutalnego ucisku, duża część treningu,w istocie jego większość, jest zaprzeczeniem prania mózgu.Ludziemogą powiedzieć trenerowi, co tylko chcą na jego temat, i zawszezostaje to skwitowane oklaskami.Nigdy nie są fizycznie powstrzy-mywani przed opuszczeniem sali.Różne procesy są zazwyczaj za-projektowane tak, by pomagać uczestnikom w uzyskaniu kontaktuz głęboko zagrzebanym w ich psychice materiałem i doświadczaniusamych siebie jako twórców własnego przeżycia.Cały trzeci dzieńtreningu jest poświęcony temu, by sprawić, aby uczestnicy doświad-czyli odpowiedzialności za własne życie  to raczej mało pożądanystan rzeczy z punktu widzenia faszysty.Czwarty dzień sprawia, że289Luke Rhinehartuczestnicy znów doświadczają  tym razem mechanicznego cha-rakteru umysłu, ale Werner podkreśla, że trzeba przestać się iden-tyfikować z maszynowym umysłem, należy się od niego uwolnić.Właściwie najprostszym sposobem na odparcie zarzutu, że est jestpraniem mózgu, jest poznać samych absolwentów est  zdają siębardziej otwarci na nowe doświadczenia, mniej przywiązani do swychprzekonań oraz bardziej podatni na zmiany od innych.Ktoś poddanypraniu mózgu jest, z definicji, kimś, kto nie potrafi wyzwolić się od we-wnętrznego przymusu i sztywno lgnącym do systemu wartości, którymu narzucono.Często zauważane podobieństwo stylu ubrania i fry-zury pomiędzy większością trenerów i samego Wernera nie stanowiraczej dowodu, że trenerzy są robotami.W istocie takie manieryzmynie zasługują na większą uwagę u trenerów niż u aktorów grającychHamleta  w obu przypadkach przypisana rola jest odgrywana nascenie, a strój i manieryczne zachowanie stanowią część roli.Nie maprzepisanych stylów ubrania czy fryzury dla absolwentów est, czegodobitnie dowodzi rzut oka na jakiekolwiek ich spotkanie.Często powtarzające się podczas wielu procesów długie afirmacjeprozą, podczas których uczestnicy są odprężeni i znajdują się w sta-nie medytacji, stanowią tylko część treningu.Może jest to postrze-gane jako  złowrogie pranie mózgów.Gdyby te długie teksty za-wierały stwierdzenia w rodzaju:  Werner jest moim mistrzem i niebędę �pragnął� albo  est czyni mnie lepszym i lepszym z każdymdniem , można by tak twierdzić.Ale treść tych afirmacji to po pro-stu wydłużony katalog pozytywnych idei, które ten trening przez całyczas w sposób nieco przesadny przedstawiał.Nie jest praniem mózgupowiedzenie komuś w stanie odprężenia, że jest wolny, że jest dobryi że posiada potężną władzę, której użyje jedynie w celach etycznych.Drugim zarzutem wobec treningu jest ten, że est jest niebezpieczny,ponieważ bez odpowiedniej kontroli ludzie podczas niektórych pro-cesów mają kontakt z  szokującymi materiałami, co może u nie-których z nich prowadzić do psychicznych załamań [ Pobierz całość w formacie PDF ]