Flagg Fennie Smazone zielone pomidory

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wiesz, za dwadzieścia pięć centów można było kupić pięć.Nadal tak jest? Chyba nie.Kiedy wyjechała? Kiedy? Pomyślmy.W lipcu albo sierpniu.Nie, w sierpniu.Teraz pamiętam.Jesteśpewna, że chcesz o niej słuchać? Nigdy nie daję ci dojść do głosu.Nic tylko gadam i ga-dam. Nie, pani �readgoode, wszystko w porządku.Niech pani mówi. Na pewno chcesz słuchać o tych starociach? Tak. No więc, kiedy nadszedł koniec sierpnia, mama i tata błagali Ruth, żeby została67i pomogła im przeprowadzić Idgie przez ostatnią klasę szkoły średniej.Powiedzieli, żezapłacą jej każdą cenę.Ale Ruth powtarzała, że nie może.Mówiła, że jest zaręczona z ja-kimś mężczyzną z Valdosty i że tej jesieni mają się pobrać.Sipsey jednak powiedziałamamie, że choćby nie wiadomo co Ruth mówiła, to i tak nie chce wracać do Georgii.Twierdziła, że co rano poduszka Ruth jest mokra od łez po przepłakanej nocy.Nie wiem, co na dzień przed wyjazdem Ruth powiedziała Idgie, ale usłyszeliśmy, żeIdgie poszła do swojego pokoju i po paru minutach rozległ się straszny łoskot zu-pełnie jakby osioł tłukł się po blaszanej zagrodzie.Wzięła jeden z pucharów piłkarskichBuddy ego, potłukła wszystkie okna i co jej tam jeszcze wpadło pod rękę.To było okrop-ne.Nie zbliżyłabym się do tego pokoju ani z miłości, ani dla pieniędzy.Następnegodnia rano Idgie nawet nie wyszła na ganek, żeby się pożegnać z Ruth.Najpierw Buddy,potem Ruth.Po prostu nie mogła tego znieść.Dzień pózniej Idgie zniknęła.Nigdy jużnie wróciła do szkoły.Do zrobienia dyplomu zabrakło jej jednego roku.Och, raz na ja-kiś czas pokazywała się w domu.kiedy tata miał zawał i kiedy Julian się żenił, a dziew-częta wychodziły za mąż.Tylko Duży George wiedział, gdzie jest Idgie, ale on nigdy byjej nie wydał.Za każdym razem, kiedy mama czegoś potrzebowała od Idgie, mówiłaGeorge owi, a on odpowiadał, że przekaże jej, jeżeli gdzieś ją spotka.Idgie zawsze dosta-wała wiadomość i przychodziła do domu.Oczywiście mam swoją teorię co do tego, gdzie się wtedy podziewała.68KLUB WDKARSKIWAGON WHEELWARRIOR RIVER, ALABAMAWAAZCICIEL J.BATES30 sierpnia 1924Jeżeli zboczysz osiem mil na południe od Whistle Stop, skręć w lewo na nadrzecznądrogę, pojedz jeszcze ze dwie mile dalej, a zobaczysz przybitą do drzewa tablicę całą po-dziurawioną śrutem.Jest na niej napis KLUB WAGON WHEEL I OBOZOWISKO orazstrzałka wskazująca na piaszczystą drogę.Idgie jezdziła tam z Buddym, odkąd skończyła osiem lat.Kiedyś przyjechała tampierwsza, żeby powiedzieć Evie, że Buddy nie żyje, bo Idgie wiedziała, że Buddy ją ko-chał.Buddy poznał Evę, kiedy miał siedemnaście, a ona dziewiętnaście lat.Wiedział, że oddwunastego roku życia spała z wieloma mężczyznami i za każdym razem jej się podo-bało, ale nic go to nie obchodziło.Eva szafowała swoim ciałem równie hojnie, co wszyst-kim innym, zupełnie nie jak dziewczęta z kościoła baptystów w Whistle Stop.Kiedypierwszy raz poszła z nim do łóżka, sprawiła, że poczuł się jak prawdziwy mężczyzna.Duża, hoża dziewczyna o burzy rdzawych włosów i zielonych jak jabłuszko oczach.Eva zawsze przyozdabiała się kolorowymi paciorkami i jaskrawoczerwoną szminką nawet, kiedy szła na ryby.Nie znała słowa wstyd i była prawdziwym przyjacielemmężczyzny.Nie należała do tych dziewcząt, które większość mężczyzn chciałaby przed-stawić swojej matce, Buddy jednak zadecydował, że zabierze ją do domu.Którejś nie-dzieli przyprowadził ją do Whistle Stop na kolację, a potem oprowadził po sklepie ojcai zrobił jej wodę sodową z lodami.Buddy nie był snobem, ale Leona niewątpliwie taki niemal zemdlała przy stole, kiedy zobaczyła Evę.Eva, która nie była głupia, powiedzia-ła pózniej Buddy emu, że podobało jej się u niego w domu, ale woli swoją rzekę.Wszyscy chłopcy w miasteczku stroili sobie z niej żarty i za każdym razem, kiedypadało jej imię, mówili na jej temat nieprzyzwoite rzeczy ale nie wtedy, gdy w pobliżu69był Buddy.To prawda, że spała, z kim tylko chciała i kiedy chciała, ale choćby nie wia-domo co ludzie mówili, to kiedy kogoś kochała, stawała się monogamistką.Eva należa-ła do Buddy ego i choć Buddy lubił flirtować na prawo i lewo, to i on należał do Evy.Onto wiedział i ona wiedziała, i nic więcej nie miało znaczenia [ Pobierz całość w formacie PDF ]