Cien wolnosci Dav

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Chcę tylko, by wleciał jeszcze głębiej, zanim siędowie, co na niego mamy.Tiilikainen przytaknęła, ale zaraz znowu odwróciła się do okna.To zaczynało byćnaprawdę irytujące.Nie mógł mieć do niej pretensji, że postanowiła biernie czekać, aż jego planzadziała, ale mogłaby okazać choć trochę entuzjazmu.Ostatecznie była wicegubernatoremSaltashu już ponad dziesięć lat.Mimo to brakowało jej zaangażowania, czy też wykazywała gomniej, niż Dueńas by się spodziewał po kimś ambitnym.Posada wicegubernatoraprowincjonalnego układu nie należała do atrakcyjnych i chyba mało kto miałby ochotę na niejpoprzestać.Nawet stanowisko gubernatora w takim miejscu nie było specjalnie prestiżowe.Onajednak zdawała się zadowolona ze swojego losu, co było dziwne w przypadku przeciętnegofunkcjonariusza Biura Bezpieczeństwa Granicznego.Dami�n Dueńas nie myślał w podobny sposób.Miał nadzieję, że zyskawszy sławę kogoś,kto dał się we znaki flocie Manticore, zdoła wyrwać się gdzieś wyżej.Pomyślał, że jeśli wszystko pójdzie tak, jak sobie zaplanował, to nawet wezmieTiilikainen ze sobą.Zaraz potem obejrzał się na Kodou. Przełącz go do mnie, Maxence powiedział. Oczywiście, sir. Kodou ukłoniła się sztywno i zniknęła.Chwilę potem nad biurkiem pojawiła się podobizna drobnego oficera o ciemnej skórze ibłękitnych oczach.Miał na sobie wojskowy kombinezon. Kapitan Zavala, jak przypuszczam? odezwał się Dueńas z chłodnym uśmiechem natwarzy, po czym usiadł, by przeczekać ponad dziesięć minut, w których trakcie sygnał będziepokonywał drogę do jednostek Manticore i z powrotem. W rzeczy samej odparł mężczyzna ledwie dziewięć sekund pózniej. A pan, jaksądzę, jest Dami�nem Dueńasem, gubernatorem układu?Dueńas drgnął mimowolnie i w osłupieniu spojrzał na rozmówcę.Potem odwrócił się zwyrzutem w oczach do Tiilikainen, która znajdowała się poza kadrem.Wicegubernator niepatrzyła już w okno i wyglądała na równie zaskoczoną. Pomyślałem, że w obecnej sytuacji dobrze będzie skrócić przerwy w łączności wyjaśnił Zavala. Ufam, że rozmawiam z gubernatorem Dueńasem? Tak& z gubernatorem układu Dueńasem.Czym mogę panu służyć, kapitanie?Jego głosowi brakowało upragnionego zdecydowania, nadal czuł się lekko oszołomionytym, że Manticore zdołało wynalezć sposób komunikacji z prędkością nadświetlną.Gatunekludzki marzył o czymś takim od blisko tysiąca lat i jak dotąd nikomu nie udało się dokonaćprzełomu. Przybyłem, by zweryfikować pewne informacje, które niedawno do nas dotarły, paniegubernatorze odparł oficer Manticore, po czym zamilkł. A czego one dotyczyły, kapitanie? spytał Dueńas i zaraz przeklął się w duchu, że dałsię tak sprowokować.Przecież tamten właśnie po to zawiesił głos w połowie wypowiedzi. Zgodnie z informacjami, jakie otrzymała admirał Gold Peak, niedawno doszło dobezprawnego zatrzymania w układzie Saltash statku handlowego Carolyn należącego doImperium Manticore powiedział nader uprzejmym tonem Zavala i nawet lekko się przy tymuśmiechnął. Jestem przekonany, że to tylko nieporozumienie, niemniej admirał Gold Peakwysłała mnie, bym sprawdził sprawę na miejscu. Rozumiem. Dueńas złożył dłonie na blacie i spokojnie spojrzał na podobiznę Zavali.Zaczynał już dochodzić do siebie, chociaż nadal czuł się nieswojo po tak ostentacyjnymudowodnieniu przez przeciwnika, że dysponuje łącznością, której nikt inny nie rozwinął.Tosugerowało w niemiły sposób, że również inne plotki na temat Manticore mogły być prawdą.Cóż, kapitanie Zavala odezwał się po chwili. Obawiam się, że to jednak nie jest nieporozumienie.W rzeczy samej odmówiłem Carolyn zgody na wylot i zarządziłem poddaniezałogi kwarantannie.Te same środki zastosowałem również wobec należącej do Manticorejednostki handlowej Argonaut. Rozumiem powiedział Zavala, zachowując pokerową twarz, chociaż po błysku woczach można było poznać, że uznał te wieści za wysoce niepożądane. Czy mogę spytać, jakiemedyczne względy skłoniły pana do takich działań? I ile innych jednostek musiał pan poddaćpodobnej procedurze? Obawiam się, że nie jestem biegły w kwestiach medycznych, kapitanie.W tychsprawach muszę polegać na zdaniu moich służb zdolnych ocenić skalę zagrożenia. Dueńasuśmiechnął się uprzejmie. Co do innych statków, to z tego, co wiem, żaden inny nie miał styczności z potencjalnieniebezpiecznymi czynnikami chorobotwórczymi. Jestem pewien, że nie będzie pan miał nic przeciwko temu, by mój personel medycznyspotkał się z załogami obu jednostek i poddał je odpowiednim badaniom. Obawiam się, że to niemożliwe.Nasze kwarantanny są bardzo rygorystyczne. Rozumiem powtórzył Zavala i przechylił lekko głowę. A jak długo zamierza panpoddawać załogi tej kwarantannie, gubernatorze Dueńas? To zależy od zaleceń służb. Uśmiech gubernatora stał się jakby mniej uprzejmy.Obawiam się jednak, że może jeszcze trochę potrwać. Tak długo, aż uda się znalezć jakieś medyczne uzasadnienie dla zarządzeniakwarantanny?Pańskie słowa zdają się sugerować, że obecnie go nie ma stwierdził Zavala lodowatymtonem, który z reguły ucina wszelkie dyskusje [ Pobierz całość w formacie PDF ]