§ Gould Judith Piękne i bogate

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Może nawet zostanie ustanowiony nowy, światowy rekord cenyobrazu tego malarza! Panna Parker nie mogła opanować podniecenia.Nie mogę się doczekać, by zobaczyć miny Kenzie i Arnolda.Z zazdrościchętnie utopiliby mnie w łyżce wody!7.Piąta Aleja numer 832.Eleganckie, białe litery z czarną obwódką stanowiły ozdobę kremo-wej, płóciennej markizy, która rozciągała się nad ulicą niczym wypukłapastylka.Grawerowane tabliczki, lśniące jak nowe pieniądze, powtarzały trzy-cyfrowy numer po obu stronach mosiężnych drzwi z rytego szkła w styluart deco.Państwo Goldsmith zajmowali dwa ostatnie piętra w tym jednym znajdroższych budynków mieszkalnych na świecie.Z zewnątrz nieskazi-telna przedwojenna kamienica wyglądała jak oczyszczona piaskiemzbroja, w środku zaś mała armia pracowników krzątała się przez okrągłądobę.Oprócz umundurowanego portiera, w marmurowym holu stałodwóch uzbrojonych strażników, a trzeci - najnowocześniejszy systemalarmowy wraz z wewnętrzną telewizją - pilnował wejścia dla dostawcówod Wschodniej Osiemdziesiątej Pierwszej Ulicy.Zrodki bezpieczeństwa były całkowicie uzasadnione, jeśli uwzględnićfakt, że lokatorzy dysponowali łącznie majątkiem wartości osiemnastudo dwudziestu miliardów dolarów.Zandra von Hohenburg-Willemlohe, która już wcześniej była gościemGoldsmithów, doceniła ów gmach, i to bynajmniej nie z uwagi na służbęw białych rękawiczkach.Dla niej była to idealna kryjówka.Jeśli nawetlondyńskim zbirom jakoś udałoby się tu dotrzeć, nigdy nie zdołają sięprzedrzeć przez hol, ponieważ nawet znani goście byli tak dokładniesprawdzani, jak turyści przed wejściem do Białego Domu.- Może pani wjechać na górę - oświadczył z namaszczeniem portier porozmowie przez domofon z kimś od Goldsmithów.- Czternaste piętro,na samej górze.Kiedy Zandra wysiadła z windy, drzwi frontowe do apartamentuGoldsmithów były szeroko otwarte, a nieskazitelnie ubrany mężczyznaczekał w luksusowo umeblowanym westybulu.- Jestem Julio - oświadczył wyniośle.- Majordomus.Pani Goldsmithpowiadomiła nas, że należy panią przyjąć z wszelkimi honorami.Nie odwracając głowy uniósł jedną rękę i pstryknął palcami.Natych-miast nie wiadomo skąd wyłoniła się pokojówka w białym fartuszku.Przystanęła ze spuszczonymi oczami.Julio obrzucił pełnym dezaprobaty spojrzeniem nędznie wyglądającątorbę Zandry, a pokojówka natychmiast podbiegła i zabrała ów niewy-kwintny bagaż.- Proszę za mną - wycedził Julio.- Zaprowadzę panią do jej pokojów.Minęli marmurową klatkę schodową z ozdobną balustradą z kutegożelaza i pozłacanego brązu, która wdzięcznie pięła się na wyższe piętrodwupoziomowego apartamentu; zaokrąglona, wyłożona żółtym marmu-rem ściana wzdłuż schodów była zawieszona dziełami starych mistrzów,na których widok oczy wychodziły z orbit.Gdzie tylko Zandra spojrzała, widziała, że wystrój apartamentu zmie-nił się diametralnie - był teraz znacznie bardziej luksusowy, niż kiedygościła tu ostatnim razem, prawie dwa lata temu.Przez jedne otwarte drzwi dostrzegła ściany wybite zabytkowym kur-dybanem i eleganckie portrety autorstwa Tissota, Boldiniego i Sargenta,nie wspominając o sześciometrowej wysokości srebrnych palmach wstylu regencji, przypominających te z pałacu w Brighton; ich powyginaneliście niemal dotykały sufitu.Wszędzie widać było ogromny luksus: bogate, zachodzące jeden nadrugi dywany o tajemniczych, zawiłych wzorach, kominki z rozpalonymogniem, abażury z zielonego i szkarłatnego jedwabiu, kanapki wybitebrokatem, miękkie poduszki, błyszczące, rzadkie gatunki drewna, wy-szukane lustra.Całkiem nowe wnętrze, zauważyła w duchu Zandra.Dinę znów ogar-nęło szaleństwo. Kiedy masz wątpliwości, zmień wystrój - oto mojemotto! - zwierzyła jej się kiedyś ze śmiechem przyjaciółka.Zandra uśmiechnęła się na to wspomnienie.Jedno z całą pewnościąmożna było powiedzieć o Dinie - robiła to, co mówiła.Ale, niestety, ra-zem z wystrojem najwyrazniej wymieniła również całą służbę.Zandranie dostrzegła ani jednej znajomej twarzy.- Pani kazała poinformować, że wróci jak najwcześniej - prychnąłchłodno majordomus, otwierając mahoniowe drzwi i cofnął się, by mo-gła przejść.Hrabianka skierowała się do apartamentu gościnnego, a Julio wszedłza nią, zapalił wszystkie lampy w saloniku i rozsunął ciężkie kotary zsiedemnastowiecznego jedwabiu, podczas gdy pokojówka robiła to samow sypialni.- Jeśli zechce pani wezwać mnie lub kogoś ze służby - powiedział -proszę skorzystać z jednego z kremowych telefonów.Zauważy pani, żepo obu stronach guzików są wypisane numery do wszystkich, od kucha-rza aż do mnie.- Jak w hotelu! - zauważyła wesoło Zandra.- Tak.- Nie widział w tym nic zabawnego.- Do rozmów zewnętrz-nych w apartamencie są dwie osobne linie prywatne, ale należy korzy-stać z jednego z mosiężnych telefonów.Ich numery są wypisane na apa-ratach.Jeśli nie ma pani żadnych życzeń.- W tej chwili nie, dziękuję.Po jego wyjściu dziewczyna przysięgłaby, że temperatura w pokojupodskoczyła o dwadzieścia stopni.W drzwiach sypialni pojawiła się pokojówka i nieśmiało spytała:- Czy życzy sobie pani, żebym wypakowała rzeczy?Zandra pokręciła głową.- Nie.- Uśmiechnęła się.- Dziękuję.- Czy mam coś przynieść?- Jeśli nie sprawi to zbytniego kłopotu, chętnie napiłabym się herba-ty.- Och, to żaden kłopot, proszę pani! - zapewniła ją służąca.- Jakąpani lubi?- Nie macie przypadkiem Lapsang Souchong?- Naturalnie, że mamy!- W takim razie poproszę właśnie tę.- Zaraz przyniosę, proszę pani! Przy okazji, mam na imię Lisa.- Po-kojówka dygnęła i zniknęła bezszelestnie.Zandra skorzystała z okazji, by obejrzeć apartament.Luksusowy salonik był wyłożony zieloną boazerią, zwieńczoną złoco-nym fryzem, na którym zawieszono kilka małych olejnych obrazkówFantin-Latoura.Cztery podwójne balkonowe okna wychodziły na taras,pełen roślin, a pozłacane berg�res a la reine w stylu Ludwika XVI i ka-napka były wybite łososiowym aksamitem.Na tables en chiffonni�restały ceramiczne bibeloty i wazony ze świeżymi kwiatami.Przylegająca sypialnia okazała się bardzo kobieca, jej ściany wybitobladoróżowym jedwabnym adamaszkiem, gzymsy były zielone, a zasłonyi baldachim z malinowego jedwabnego brokatu [ Pobierz całość w formacie PDF ]