[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.-M.Beaude, Qu'est-ce l'Evangile?, s.33.183Nie wszystko sprowadza³o siê jednak tylko do tego, jak ma ¿yæten, kto przyj¹³ w³aœnie naukê Chrystusa.Powstaj¹ce gminy chrzeœ-cijañskie musia³y znaleŸæ odpowiedni¹ dla siebie strukturê, trzebaby³o jakoœ ustaliæ, kto za co odpowiada, kto komu i czemu s³u¿y,jakie prawa maj¹ rz¹dziæ ¿yciem wspólnoty i jak rozwi¹zywaæpowstaj¹ce nieuchronnie konflikty.Przypominaj¹c zatem powiedze-nie i rady Jezusa Ewangeliœci kieruj¹ swoje s³owa przede wszystkimdo w³asnej gminy.Ca³y 18 rozdzia³ œw.Mateusza jest adresowanywyraŸnie do konkretnej wspólnoty Mateuszowej, odpowiada na jejpotrzeby i trudnoœci, ustala okreœlone zasady.Dlatego te¿ znaj-dujemy tam powiedzenia Jezusa, które nie zawsze wi¹¿¹ siê ze sob¹,lecz wszystkie razem wziête s³u¿¹ temu samemu celowi: „«Jeœli twójbrat zb³¹dzi, idŸ i w cztery oczy zwróæ mu uwagê.A jeœli ciêpos³ucha, pozyskasz w ten sposób brata.Jeœli natomiast nie bêdziechcia³ ciê s³uchaæ, weŸ ze sob¹ jeszcze jedn¹ lub dwie osoby, aby nas³owie dwóch lub trzech œwiadków opar³a siê ca³a sprawa.Jeœli ichnie pos³ucha, powiedz Koœcio³owi [.].Zaprawdê, powiadam wam:cokolwiek zwi¹¿ecie na ziemi, bêdzie zwi¹zane w niebie, a cokol-wiek rozwi¹¿ecie na ziemi, bêdzie rozwi¹zane w niebie.I to wamtak¿e powiadam: Je¿eli dwaj z was na ziemi bêd¹ zgodnie w jakiej-kolwiek sprawie prosili, otrzymaj¹ to od Ojca mojego, który jestw niebie.Gdzie bowiem dwóch lub trzech zbierze siê w imiê moje,tam Ja poœród nich jestem».Wtedy podszed³ Piotr i zapyta³ Go:«Ile razy mo¿e zgrzeszyæ przeciwko mnie mój brat, a ja mam muwybaczyæ? Czy a¿ siedem razy?» Odrzek³ mu Jezus: «Nie mówiêci: a¿ siedem razy, lecz a¿ siedemdziesi¹t siedem razy!»"(Mt 18,15-22).Tak wygl¹da lekcja mi³oœci braterskiej udzielonagminie œw.Mateusza: nie nale¿y lekcewa¿yæ cudzych b³êdów, leczstaraæ siê je leczyæ mo¿liwie jak najdelikatniej.Maj¹c dan¹ nam moc„zwi¹zania" i „rozwi¹zywania", musimy siê ni¹ œwiadomie i ostro¿-nie pos³ugiwaæ.A pamiêtaæ trzeba przede wszystkim o tym, ¿ebyw³asne urazy nie przes³ania³y jasnoœci widzenia.Jeœli ktoœ przeciwmnie samemu „zgrzeszy", to nale¿y wybaczyæ mu nie „siedem razy"(co przy symbolicznym znaczeniu liczby siedem by³o niezmierniedu¿o), ale po prostu zawsze, za ka¿dym razem (bo tak wypadaodczytaæ owe „siedemdziesi¹t siedem").Nie ma bowiem innej drogido jednoœci i zgody we wspólnocie, a te s¹ warunkiem koniecznym,by Bóg wys³ucha³ naszej proœby.184W wewnêtrznym ¿yciu m³odych Koœcio³ów nader wa¿n¹ rolêodgrywa³a liturgia, w du¿ej mierze wzorowana na tej, któr¹ chrzeœ-cijanie pochodzenia ¿ydowskiego przynieœli ze swoich synagog (por.s.143-147).Najistotniejsze jej elementy by³y jednak synagogom nieznane.Chodzi tu przede wszystkim o Eucharystiê, w mniej lubbardziej pierwotnej formie.Aby umo¿liwiæ jej w³aœciwe rozumienie,Mateusz, Marek i £ukasz, wraz z Paw³em, siêgaj¹ do OstatniejWieczerzy.Wszyscy czterej przekazuj¹ te¿, z nieznacznymi tylkoró¿nicami, s³owa wypowiedziane przez Jezusa nad chlebem i winem(Mt 26,26-29; Mk 14,22-25; £k 22,15-20; l Kor 11,23-25).Naj-wczeœniejsza jest tu zapewne wersja Pawiowa: „Ja bowiem otrzyma-³em od Pana to, co wam przekaza³em, ¿e Pan Jezus tej nocy, którejzosta³ wydany, wzi¹³ chleb i dziêki uczyniwszy po³ama³ i rzek³: «Tojest Cia³o moje za was [wydane].Czyñcie to na moj¹ pami¹tkê!»Podobnie, skoñczywszy wieczerzê, wzi¹³ kielich, mówi¹c: «Kielichten jest Nowym Przymierzem we Krwi mojej.Czyñcie to, ile razy piæbêdziecie, na moj¹ pami¹tkê»".Ten tekst z Pierwszego Listu doKoryntian jest u Paw³a najobszerniejszym i najdok³adniejszym cyta-tem s³ów Jezusowych, co samo w sobie wskazuje ju¿ na jego wa¿noœæ.Potwierdzaj¹ to równie¿ dwa czasowniki wprowadzaj¹ce ów cytat(„otrzyma³em" i „przekaza³em"), z którymi spotkaliœmy siê ju¿ wczeœ-niej, omawiaj¹c przytoczone w tym¿e Liœcie najstarsze chrzeœcijañskiewyznanie wiary (por.s.116) [ Pobierz całość w formacie PDF ]