Prawo przycišgania Simone Elkeles(1)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Sam się prosił,żeby mu dać nauczkę.Jest piątek.Przyjechaliśmy do szkoływcześniej, żeby wykleić szafkę Carlosa.Wewtorek Tuck pomógł mi upiec stoczekoladowych ciasteczek.Kiedy ostygły,przykleiliśmy do nich małe, ale mocne magnesy.Teraz mamy czerstwe ciasteczkowe magnesy.Kiedy Carlos spróbuje odczepić magnes odszafki, ciasteczko rozkruszy mu się w rękach.Kupiłam supermocne magnesy wielkościdziesięciocentówki.Będzie kupa bałaganu.Madwie opcje: trzymać magnetyczne ciasteczka wszafce albo zdejmować je po jednym izapaskudzić sobie wszystko okruchami. Zapamiętam sobie, żeby nigdy z tobą niezadzierać mówi Tuck, który stoi na czatach.Dopierwszej lekcji zostało czterdzieści pięć minut,więc na korytarzach kręci się niewiele osób.Otwieram szafkę Carlosa widziałamkombinację cyfr na planie lekcji, który dostałamod pana House a.Mam poczucie winy, ale zamałe, żeby się wycofać.Przyklejam kilkaciasteczek i patrzę na Tucka.Stoi spokojnie.Mamnie uprzedzić, gdyby nadchodził Carlos alboktoś inny, kto mógłby nabrać podejrzeń.Zakażdym razem gdy umieszczam kolejne ciastko,rozlega się kliknięcie, a Tuck wybuchaśmiechem.Klik.Klik.Klik.Klik.Klik.Klik. Wkurzy się na maksa mówi mój przyjaciel. Domyśli się, że to ty.Jak chcesz komuśwykręcić numer, lepiej zrobić to anonimowo.Inie dać się przyłapać. Już za pózno. Przyklejam następneciasteczka.Zastanawiam się, jak mam zmieścićcałą setkę w niewielkiej szafce.Oblepiam górę,tył, wewnętrzną stronę drzwi, boki& Zaczyna mibrakować miejsca, ale prawie skończyłam.Szafka wygląda, jakby dostała brązowej wysypki.Sięgam do torby. Zostało tylko jedno.Tuck wstawia głowę do szafki. To chyba najlepszy kawał w historii liceumFlatiron, Kiara.Będzie opisywany w książkach.Jestem z ciebie dumny.Przyklej ostatnie nazewnątrz, na samym środku drzwi. Dobry pomysł. Zamykam szafkę Carlosa.Nikt nas nie przyłapał.Przyklejam ostatnieciasteczko i patrzę na zegarek.Za dwadzieściaminut otwierają aulę. Teraz poczekamy.Tuck zerka na korytarz. Już się schodzą.Może się gdzieś ukryjemy? Dobra, ale muszę zobaczyć jego reakcję.Schowajmy się do pokoju pani Hadden.Pięć minut pózniej zerkamy z Tuckiem przezkwadratowe okienko w drzwiach.Zbliża sięCarlos. Idzie szepczę.Serce wali mi jak szalone.Carlos marszczy brwi, kiedy podchodzi doszafki i spostrzega duże brązowe ciasteczko nadrzwiach.Ogląda się na prawo i lewo, jakbyszukał winowajcy.Kiedy próbuje odczepićniespodziankę, rozkrusza mu się w ręce, alemagnes zostaje na drzwiach. Co robi? pytam Tucka, który jest wyższy ilepiej widzi. Uśmiecha się.I kręci głową.Wyrzucaokruchy do kosza na śmieci.Przestanie się uśmiechać, kiedy otworzyszafkę i zobaczy dziewięćdziesiąt dziewięćciastek przytwierdzonych magnesami. Idę tam.Wyłaniam się z bezpiecznej kryjówki ipodchodzę do swojej szafki jak gdyby nigdy nic. Hejka mówię do Carlosa, który gapi się nawnętrze szafki pokryte ciasteczkami. Daję ci piątkę z plusem za oryginalnypomysł i wykonanie mówi. Wkurza cię, że za wszystko dostaję dobreoceny, nawet za kawały? Tak. Unosi brew. Jestem pod wrażeniem.Zamyka szafkę z dziewięćdziesięciomadziewięcioma ciasteczkami.I jakby nie byłosprawy, idziemy ręka w rękę na jego pierwsząlekcję.Nie mogę powstrzymać uśmiechu.Kilka razykręci głową, jakby nie wierzył, że to zrobiłam. Rozejm? pytam. Nie ma mowy.Wygrałaś jedną bitwę, chica,ale wojna jeszcze trwa.7.CarlosWszędzie czuję zapach ciasteczek.Na dłoniach,podręcznikach& do diabła, nawet w plecaku.Próbowałem odczepić kilka z nich, ale narobiłemtakiego bałaganu, że dałem spokój.Niech sobietam będą, aż spleśnieją, a wtedy& zgarnęwszystkie okruchy i wrzucę do szafki Kiary.Alboprzytwierdzę superklejem do wnętrza.Muszę przestać myśleć o ciasteczkach iKiarze.Nic nie może się równać kuchni mojejmi am�, ale gdy tylko docieram do domu,wyjmuję, co tylko się da znalezć w kuchniAleksa, i staram się ugotować prawdziwemeksykańskie jedzenie.Przynajmniej nie będęmyślał o tych cholernych czekoladowychciasteczkach [ Pobierz całość w formacie PDF ]