[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Oczami wyobraźni ujrzałem je jako wydrążoną sferę wielkich rozmiarów ze skorupą złożoną z tysięcy -może milionów - pustych komór, z których każda jest na tyle duża, by utrzymać pokaźną populację ludzi w podobnym do ziemskiego, samoodnawiającym się środowisku.W samym środku tej istoty znaj­dowałaby się komora pamięci elektromagnetycznej pod wysokim na­pięciem, odgrywająca rolę jej umysłu.Kierowałaby ona całym sztucz­nym środowiskiem i przekazywałaby niezbędną energię i surowce z jednej komory do drugiej.Problemem byłby cykl życiowy takiego sztucznego środowiska.Jego pierwotni projektanci wiedzieli, jak zatrzymać jego rozwój, żeby nie dojrzało i nie eksplodowało, rozsiewając zarodki po całej Galak­tyce - chyba, że tego chcieli.Ale to, które przybywa do ludzkiego systemu słonecznego, nie ma takich urządzeń kontrolujących.Dlate­go dąży możliwie jak najszybciej do dojrzałości, kiedy to każda z ko­mór staje się całkowicie niezależnym dorosłym organizmem, z minikomorami tworzącymi jego skorupę, a pusta przestrzeń, którą ludzie dotąd wykorzystywali jako sztuczne środowisko, napełnia się wy­soką inteligencją.Pierwotna inteligencja umiera podczas procesu dawania niezależnego życia wszystkim zewnętrznym komorom.Bajki są opowieściami przekazywanymi dzieciom.Poszczegól­ne komory mają niewielkie poczucie własnej, odrębnej tożsamości lub świadomość podziału na nie same i ich rodzica.Opowieści te muszą jednak zostać przechowane, by nadać cel i sens życiu tych dziwacznych istot.Lecz istoty te już dawno zapomniały, że wszystkie przekazane im historie dotyczą “ludzkiej" sprawiedliwości i prawa, i że one same istnieją tylko po to, by dostarczyć miejsca do zamiesz­kania swoim stwórcom.A mimo to opowieści te przetrwały.Dołączyłem to wyjaśnienie, ponieważ z biegiem lat coraz więk­sza liczba czytelników pytała mnie uprzejmie (niektórzy nawet prosi­li), abym wyjaśnił, o co naprawdę chodzi w opowiadaniu Małpy my­ślały, że to wszystko to tylko zabawa.Mam nadzieję, iż to im pomoże.Ci jednak, którzy szukają wyjaśnień tematycznych, muszą zrobić to sami.Nie lubię rozszyfrowywać mojej twórczości w ten sposób.Co do mnie, sam fakt, że to moje opowiadanie nie jest dosta­tecznie zrozumiałe dla wielu - może dla większości - czytelników, sprawia, iż uważam je za nieudane.Myślę, że klarowność jest pierw­szą rzeczą, jaką musi osiągnąć każdy pisarz; jeżeli tego nie potrafię, czy ważne jest, co jeszcze robię? Gdybym dzisiaj na nowo pisał tę nowelę, wyjaśniłbym szczegółowo, o co chodzi, na samym począt­ku, żeby uniknąć nawet najmniejszych nieporozumień.Trzeba jednak pamiętać, że kiedy ją napisałem, byłem absol­wentem anglistyki.Myślę, iż to wszystko tłumaczy [ Pobierz całość w formacie PDF ]