[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Padred'Aviano, który mię się na-całować nie mógł, powiada, że widziałgołębicę białą nad wojskami się naszymi przelatującą.My dziś za nieprzyjacielem się ruszamy w Węgry.Elektorowie odstąpićmię nie chcą.To takie nad nami błogosławieństwo Boże, za co Mu niech185 będzie na wieki cześć, sława i chwała! Kiedy już postrzegł wezyr, żewytrzymać nie może, zawoławszy synów do siebie, płakał jako dziecię.Potem rzekł do chana: ,,Ty mię ratuj, jeśli możesz! Odpowiedział muchan: My znamy króla, nie damy mu rady i sami o sobie myśleć musimy,abyśmy się salwować mogli .Gorąca tu mamy tak srogie, że prawie nie żyjemy, tylko piciem.Terazdopiero znaleziono okrutną jeszcze moc wozów z prochami i ołowiem; janie wiem, czym już oni będą strzelali.W ten moment dają nam znać, żeostatnie kilkanaście działek małych letkich porzucił nieprzyjaciel.Jużtedy wsiadamy na koń ku węgierskiej stronie prosto za nieprzyjacielem, ijakom dawno wspominał, że się, da P.Bóg, w Stryju aż z sobąprzywitamy; gdzie p.Wyszyński niech każe kończyć kominy i starepoprawować budynki.List ten najlepsza gazeta, z którego na cały świat kazać zrobić gazetę,napisawszy, que c'est la lettre du Roi a la Reine.Książęta saski i bawarskidali mi słowo i na kraj świata iść ze mną.Musimy iść dwie mili wielkimpośpiechem dla wielkich smrodów od trupów, koni, bydeł, wielbłądów.Do króla francuskiego napisałem kilka słów, że jako au Roi tres Chretienoznajmuje de la bataille gagnee et du salut de la chretiente.Cesarz już tutylko o mil półtorej, płynie Dunajem; ale widzę, że się nieszczerze chcewidzieć ze mną, dla swej podobno pompy, życzyłby zaś być sobie jakonajprędzej w mieście pour chanter le Te Deum i dlatego ja mu stądustępuję, mając sobie za największe szczęście ujść tych ceremonij, nadktóre niceśmy tu jeszcze nie doznali.Fanfanik brave au dernier point, napiądz mię jeszcze nie odstąpił.Ilse porte a merveille w takich fatygach,jakie większe być nie mogą, et se fait fort joli.Z księciem bawarskim(który lezie wszędzie do nas i wczora przyjechał do nas do komendanta,dowiedziawszy się o mnie) jako brat z bratem zdobyczy mu swojeFanfanik rozdaje ostatnie.Książę de Hesse von Cassel, którego tylkoniedostawało, przybył tu do nas.C'est une armee veritablementressemblante [a celle], que le grand Godfred menait a la Terre Sainte.Jużże tedy kończyć muszę, całując i ściskając ze wszystkiego serca iduszy na j śliczniejszą moją Marysieńkę.A M.le Marquis et a ma soeurmes baisemams.Niech się wszyscy cieszą, a P.Bogu dziękują, żepogaństwu nie pozwolił pytać się: ,,A gdzie wasz Bóg? Dzieci całuję iobłapiam.Minionek ma się z czego cieszyć, bo jego chorągiew wezyrazłamała i sławę największą u wszystkiego utrzymała wojska.M.le Comtezdrów dobrze, nie odstąpił mię i na piądz.Do Litwy piszę, tj.do dwóchhetmanów, aby już nie tu, ale prosto szli do Węgier; Kozacy zdrajcyniechaj za mną idą.Te listy do hetmanów litewskich odsyłać jakonajpilniej; którędy będą mieli iść Litwa, oznajmi się drugą okazją.186 W obozie pod wsią Szenauna gościńcupreszowskim nad Dunajem,mil trzy od Wiednia, [17 IX 1683].Narzekano kiedyś za Rzymian na Annibala, że zniósłszy wojsko ich,zażyć Wiktorii nie umiał; my byśmy zaś umieli, ale czy nie chcemy, czyBóg nie pozwala, widząc niewdzięczność naszą za tak wielkie nampokazane łaski, czy też jest coś w tym, czego my rozumieć nie możemy.Myśmy tu w przedzie, a przed nami jeszcze mil kilka p.starosta łucki z p.Strzałkowskim, ścieląc trupem drogi i niewolników tureckich trzodami poszlaku i gościńcu zbierając.Wojska Cesarza JMci i inne stoją za nami, omilę tylko od Wiednia.My dziś dalej w imię boże ruszamy; oni jeszczepewno zostaną.Książę saski powrócił już i z swym wojskiem nazad,pokazawszy znacznie swój dysgust i ressentiment; któremu wczora napożegnanie posłałem dwóch koni bogato ubranych, dwie chorągwietureckie, czterech więzniów, dwie śliczne farfurze i bogatą zasłonę dlażony.Szablę we złoto jego jenerałowi Gulczowi oprawną, zdobyczną; itemu oficerowi, który mię żegnać przyjeżdżał, konia dobrego
[ Pobierz całość w formacie PDF ]