[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Tymczasemw stolicy zapanował chaos.Kwatera Główna ARK nie miała połą-czenia z walczącymi jednostkami.Dowódca 1 Dywizji, którabroniła Seulu od północnego zachodu, wiedząc ju\ o katastrofie 7Dywizji mia\d\onej na północny wschód od miasta, zagro\onyokrą\eniem, chciał się wycofać za rzekę Han.Jednak szef sztabuARK, Czhe Phiong Duk, nie chciał o tym słyszeć i rozkazał muwalczyć na zajmowanych pozycjach a\ do śmierci.Drogi i kolejeprowadzące z miasta były zapełnione uciekającymi w panicemieszkańcami stolicy.W tym zamieszaniu jedyny most na rzeceHan został przedwcześnie wysadzony w powietrze, w momenciegdy znajdowały się na nim setki uciekających cywilów 60i wojskowych.W konsekwencji 44 tys.\ołnierzy ARK i większośćsprzętu bojowego została odcięta na północy.Li Syngman, któryjeszcze niedawno w swych publicznych płomiennychprzemówieniach ostro krytykował Amerykanów za bierność, terazsam nie był w stanie przekonać swoich \ołnierzy do stawianiaoporu.Skutkiem tego, 28 czerwca władze Republiki Koreizmuszone zostały do opuszczenia stolicy i udały się do poło\onego80 km w kierunku południowym Tedzonu.Przez chwilę trochę lepiej wyglądała sytuacja na odcinkuwschodnim.Tam w krwawych walkach udało się 6 Dywizji ARKprzez trzy dni powstrzymywać przewa\ające siły 2 Armii KAL.Dowódca 6 Dywizji Kim Czhong nie zwolnił na niedzielneprzepustki swoich \ołnierzy, w związku z czym jednostkaznajdowała się w pełnej gotowości.W chwili gdy do natarcia na jejpozycje przystąpiła 2 DP KAL nie posiadająca wsparcia czołgów,jej atak został powstrzymany.Północnokoreańska dywizja jeszczekilkakrotnie próbowała przełamać pozycje obrońców, lecz mimodu\ych strat jej ataki za ka\dym razem były odpierane.Dopierozagro\enie okrą\eniem od wschodu przez 7 DP KAL zmusiłopołudniowokoreańską dywizję do odwrotu.Gen.Czhung II Kwon, który na stanowisku szefa sztabu ARKzastąpił niekompetentnego Czhe, podjął natychmiastową decyzję owycofaniu wojsk i oszczędzeniu ich, a\ do osiągnięcia pozycjidogodnych do stawienia skutecznego oporu.Jednocześnie gen.Kim Hong II otrzymał zadanie przygotowania rubie\y obronnej narzece Naktong, która miała być ostateczną linią obrony.Na tepozycje miały zmierzać oddziały z rozbitych dywizji i tam, przyskróconym froncie, wykorzystując warunki naturalne, walczyć dokońca, co pozwoliłoby zyskać na czasie, a\ do przybyciaamerykańskich posiłków.Rzeka Naktong stanowiła naturalnąbarierę, odgradzając południowo-wschodnią część pół- 61wyspu z bardzo wa\nym portem Pusan, który jako jedyny w tejczęści półwyspu posiadał odpowiednią głębokość dla okrętówtransportowych płynących z pomocą.W nocy z 26 na 27 czerwca, jeszcze zanim RadaBezpieczeństwa ONZ uznała KRL-D za agresora, prezydentTruman upowa\nił gen.Douglasa MacArthura do u\yciaamerykańskich sił morskich i powietrznych w celu przyjścia zpomocą Korei Południowej.Cztery dni pózniej i dzień po upadkuSeulu, MacArthur udał się do Korei, aby osobiście ocenić aktualnąsytuację na froncie.Wraz z towarzyszącym mu gen.EdwardemAlmondem wylądował w Suwon, 20 mil na południe od Seulu.Następnie pod ostrzałem nieprzyjacielskiej artylerii generał udałsię jeepem na północ w kierunku rzeki Han.To, co zobaczył,przeszło jego największe obawy.Zastaną sytuację, tak opisałpózniej w swych pamiętnikach: Widok jaki zobaczyłem wzdłu\rzeki Han przekonał mnie ostatecznie, \e mo\liwości obronneKorei Południowej w obecnej chwili wyczerpały się.Nic niemogło zatrzymać kolumn komunistycznych czołgów podą\ającychz Seulu do Pusan.Jedyne co mo\na było zrobić w obecnej chwilito przerzucić wojska okupacyjne" '.W niedługim czasie amerykańskie i brytyjskie okręty wojennewpłynęły na wody otaczające Półwysep Koreański.Poniewa\ 7Flota została wysłana do ochrony Cieśniny Tajwańskiej,początkowo do działań na wodach koreańskich wyznaczonojedynie lotniskowiec USS Valley Forge, cię\ki krą\ownik i osiemniszczycieli; siły te otrzymały nazwę 77 Zespołu Operacyjnego(Task Force 77).Wkrótce dołączył do nich brytyjski lotniskowiecHMS Triumph
[ Pobierz całość w formacie PDF ]