[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.To œwiat³o jest postaci¹ albo widzeniem samego ¿ycia.A istota wprowadzona w po¿¹danie jest drewnem dla ognia, z niej pali siê ogieñ, który jest cierpki albo delikatny.I to okreœla te¿, czy jego królestwo jest niebiañskie, czy piekielne.7¯ycie ludzkie jest anio³em znajduj¹cym siê pomiêdzy ogniem a ciemnoœci¹.Ku któremu siê sk³ania,takie siê staje.Oddaje siebie w po¿¹danie esencji, dlatego p³onie w bojaŸni, w ogniu ciemnoœci.8Lecz jeœli oddaje siê Nicoœci, wtedy jest bez po¿¹dania i przepada na rzecz ognia jasnoœci, dlatego nie mo¿e zap³on¹æ w ¿adnej jakoœci, gdy¿ do swego ognia nie przyci¹ga ¿adnej istoty, z której mo¿e zapaliæ siê ogieñ.Wówczas nie ma w nim ¿adnej jakoœci, a ¿ycie nie mo¿e te¿ pochwyciæ ¿adnej jakoœci, bo ¿adnej w nim nie ma.Przepad³a ona na rzecz pierwszej Magii.Ta zaœ jest Bogiem w jego Trójcy.9Poniewa¿ ¿ycie jest dziedzictwem, dlatego ma w sobie wszystkie trzy œwiaty.W zale¿noœci od tego, ku któremu œwiatu siê sk³ania, to taki da mu wzrost i spowoduje, ¿e zap³onie w jego ogniu.10Bo jeœli zapala siê ¿ycie, wtedy po¿¹danie pojawia siê we wszystkich trzech œwiatach.A te zostaj¹ poruszone w esencji jakby w pierwszym zapalonym ogniu.Jakakolwiek esencja zaprosi i przyjmie ¿ycie w swoje po¿¹danie, tej ogieñ zap³onie.11Jeœli pierwsza esencja, w której zapala siê ¿ycie, jest dobra, wtedy ogieñ tak¿e jest mi³y i dobry.Ale jeœli jest ona z³a i mroczna, wówczas ogieñ równie¿ jest straszny, którego po¿¹danie zgodne jest z w³aœciwoœci¹ ognia.12Gdy¿ ka¿da wyobraŸnia po¿¹da jedynie istoty sobie podobnej, w której znajdowa³a siê w stanie pierwotnym.13 ¯ycie cz³owieka w tym czasie podobne jest do ko³a, gdy¿ b³yskawicznie potrafi siê znaleŸæ zarówno najni¿ej, jak i najwy¿ej, zapala siê we wszystkich Istotach i naznacza siê wszystkimi istotami.Ale jego ozdro-wienie jest w poruszeniu Bo¿ego serca, wodzie ³agodnoœci.Z niej mo¿e istota wyprowdziæ j¹ w swój ogieñ ¿ycia.Wybór Bo¿y nie zawiera siê w pierwszej esencji.14Gdy¿ pierwsza esencja jest jedynie misterium ¿ycia i pierwsze ¿ycie wraz z pocz¹tkiem nale¿y do misterium, z którego wysz³o.Owo ¿ycie mo¿e staæ siê straszne lub pe³ne nie³adu, albo te¿ esencj¹ œwiat³a zgodnie ze œwiatem jasnoœci.15W zale¿noœci od tego, z której w³aœciwoœci ¿ycie bierze swój stan pierwotny, w takiej zapali siê jego œwiat³o ¿ycia.Samo ¿ycie nie ma ¿adnego wyboru.Nie podlega ono ¿adnemu os¹dowi, gdy¿ pozostaje w swym stanie pierwotnym l swój s¹d wch³ania w siebie.Nie przystaj¹ do niego wszystkie inne udrêki, gdy¿ p³onie jedynie w swej udrêce, w swym magicznym ogniu.16Wybór zale¿y od zaproszenia, nale¿¹cego do œwiat³a lub do ciemnoœci.Bo zgodnie z nim pojawia siê w³aœciwoœæ, zgodnie z nim powstanie tak¿e wola jego ¿ycia.Po nim rozpoznaje siê, czy jest esencj¹ straszliw¹, czy esencj¹ mi³oœci.I dopóki p³onie w jednym ogniu, przez drugi jest opuszczony.I realizuje siê ten wybór w tym samym ogniu, w którym p³onie; wybór tego rodzaju ¿ycia, gdy¿ chce mieæ to, co jest jego w³aœciwoœci¹.17Ale wtedy wola tego samego ognia niby lec¹cy anio³ unosi siê w inny ogieñ i w nim siê zapala, dlatego ca³e ¿ycie mo¿e p³on¹æ i pozostawaæ w tym samym ogniu.18Teraz ¿ycie rodzi siê na nowo: albo w œwiecie ciemnoœci, albo w œwiecie jasnoœci, tam, gdzie zapali siê wola.Teraz pojawia siê nastêpny wybór l to staje siê przyczyn¹, dla której Bóg, a równie¿ szatan pozwala uczyæ siê.Ka¿dy chce, a¿eby wola ¿ycia wzbija³a siê w jego ogieñ i zapala³a siê, a zatem by jedno misterium chwyta³o drugie.Punkt trzeciO grzechu, czym i jaki jestCos, co jest Jednoœci¹, nie zna ani zakazu ani prawa.Mieszaj¹c siê z jak¹œ inn¹ rzecz¹ powoduje, i¿ powstaj¹ w niej dwa œwiaty, jak i równie¿ dwie wole, gdzie jedna wystêpuje przeciwko drugiej.Tam te¿ powstaje pierwotny stan wrogoœci.2Powinniœmy teraz zastanowiæ siê, czym jest wrogoœæ przeciwko Bogu.Bóg jest jedyny i dobry, istnieje poza wszelk¹ jakoœci¹.I chocia¿ znajduj¹ siê w nim wszystkie jakoœci, to nie s¹ objawione, gdy¿ dobro ma w sobie cz¹stkê z³a i przykroœci, lecz trzyma je w zamkniêciu jak wiêŸnia, poniewa¿ to z³o jest przyczyn¹ ¿ycia, ale nie objawion¹.Lecz dobro nieulega z³u, gdy¿ mo¿e ono przebywaæ w otoczeniu z³a bez udrêki, skupione na sobie samym.3Mi³oœæ i wrogoœæ s¹ wiêc jednym zjawiskiem, ale ka¿de mieszka w sobie samym.I to stwarza dwa zjawiska
[ Pobierz całość w formacie PDF ]