Filozofia. Zarys historii A Karpiński, J Kojkoł

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ta częściowość uzmysławia nam jedynie pewne oddalenie prawdniższego rzędu od pełnej prawdy.Mimo swej ograniczoności owe prawdy częściowestanowią dla człowieka pożyteczną wiedzę.Husserl ukierunkowywał fenomenologię na poznanie tego wszystkiego, co jest danei dane tylko w zetknięciu się z rzeczami. Sądzenie w naiwnej oczywistości - pisał - totyle, co sądzenie na podstawie obecności rzeczy i zadawanie sobienieustannie pytania, co mam w sposób efektywny oraz jak wierniewyrazić to, co widzę.A więc jest to sądzenie za pomocą tej samej metody, którą224posługuje się obeznany człowiek praktyki, gdy staje przed doniosłym zadaniem.Jest to początek wszelkiej mądrości,jakkolwiek nie koniec, a jest to mądrość, której nigdy nie można się wyzbyć, niezależnieod tego, jak głęboko miałoby nas pochłaniać teoretyzowanie.Efektywne trzymanie siętego, co jest dane, a więc rzeczy doświadczanych może być efektywne tylko wtedy, gdydoświadczając owe rzeczy, będziemy oświetlać je tym, co w swym związkuistotnościowym jest transcendentalne. Postępując w ten sposób, osiągamy ciągle odnowa żywą prawdę zaczerpniętą z żywego zródła absolutnego życia orazsamoświadomość zwróconą ku owemu absolutnemu życiu w nieustannym poczuciuodpowiedzialności wobec siebie.2.23.2.AntropologiaOświetlając transcendentalnymi ideami doświadczenie świata, możemy odkryćistnienie Drugiego.�w Drugi jest ukonstytuowany w obszarze transcendentalnych faktów mojej dziedziny fenomenologicznej - powiada Husserl.O istnieniu Drugiego świadczy to, co pozostanie po oddzieleniu z wiedzyfenomenologicznej tego, co jest swoiście moje.W pierwszej kolejności tym, co mojeokazuje się być moje organiczne ciało. Jedyny przedmiot - pisał Husserl - wewnątrzwyabstrahowanej przeze mnie warstwy świata, któremu zgodnie z doświadczeniemprzyporządkowuję pole doznaniowe [.] Postrzegam z udziałem rąk, dotykając nimikinestetycznie zjawiska organów przebiegają w moim i wspierają się namoim ; mogę ponadto wprowadzając je do działania, popychać, przesuwaćrzeczy, a więc bezpośrednio, a także pośrednio działać cieleśnie.Postrzegając czynniedoświadczam (lub mogę doświadczać) całą przyrodę włącznie z własną cielesnością,która odnosi się w tym postrzeganiu do siebie samej.To samo, gdy chodzi o ogólniemożliwe zródłowe działanie cielesności na przyrodzie i na samej cielesności [.].Skoro moje ciało konstytuuje część mojego doświadczenia, to jestem całościąpsychofizyczną.Istotą mojego doświadczenia psychicznego jest bowiem doświadczenieobiektywnego świata, poprzez moje ciało.W doświadczeniu tym zauważam to, coistnieje dla mnie i to, co jest mi obce.W ten sposób subiektywność pozwalarekonstruować, obiektywność a tym samym realność świata. Fakt - pisał Husserl - że w ogólności ów byt swoiście mój może wystąpić dla mniew opozycji do czego innego lub że ja, który jestem sobą, mogę uświadamiać sobie cośinnego, czym nie jestem, coś obcego mi, zakłada również, że nie wszystkie właściwe miodmiany świadomości należą do kręgu odmiany mojej samoświadomości. Drugi wkracza w obręb mojej świadomości, w moje pole postrzeżeniowe - pisałHusserl Ja jako pierwszoplanowe, psychofizyczne ja, jest niezmiennie wyróżnione w225moim pierwszoplanowym polu spostrzeżeniowym, niezależnie od tego, czy zważam nasiebie i kieruję ku sobie jakąś aktywność czy też nie.W szczególności moje ciało jestzawsze tu, wyróżnione zmysłowo, a przy tym w pierwszoplanowej zródłowościwyposażone w swoisty sens cielesności.Jeśli w pierwszoplanowym obszarze występuje,jako wyróżnione, ciało przypominające moje, tzn.tak ukwalifikowane, że musi podlegaćzjawiskowemu zestawieniu w parę z moim, wydaje się bezpośrednio jasne, że musi onobezzwłocznie przejąć od mojego ciała, w ramach przeniesienia sensu, sens byciaciałem.Obiektywność możemy więc ujawnić poprzez zestawiające kojarzenie , które jestprzyczyną, uzasadnieniem powiązania dwóch intencji.Jego zródło stanowi przekonanieHusserla, że u podstaw intencji poznających podmiotów jest podobieństwo mającecharakter naturalny.W poznawanym przedmiocie zauważamy podobne inne ciała i ichcałości psychofizyczne, które tak samo konstytuują obiektywną realność i ustanawiająprawdę absolutną.2.23.3.Duchowość EuropyW 1935 roku Husserl podjął temat duchowej postaci Europy.Powiadał, zrodziłasię ona w Grecji w VII, VI wieku p.n.e.Wówczas powstała filozofia.Rozwinęło sięzorientowanie na normę.Trwałym elementem ducha europejskiego stał się teleologizm [ Pobierz całość w formacie PDF ]