Bartłomiej Farrar Josephine Tey

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.,,I stracisz okazję posiadania stadniny?" Komu potrzebna stadnina? Zwiat jest pełen koni." A ty może będziesz miał kilka?" Może kiedyś będę miał." Cuda zdarzają się na świecie." Milcz!"Napisze do Lodinga, że nie chce uczestniczyć w jegokryminalnych planach. I zmarnujesz wszystko, co wiesz, czego się nauczyłeś?" Nie powinienem był nigdy tego zaczynać." Ale zacząłeś.Więc skończ.Jesteś niesamowicie obkuty i tojest warte fortunę.Nie możesz przecież tegozmarnować.Niech sobie Loding czeka na te pięćdziesiąt procent.Jakmogło mu w ogóle przyjść do głowy, żeby stać się narzędziem wrękach takiego oszusta? Bardzo zabawny i inteligentny oszust.To oszustwo nanajwyższym poziomie.Nie ma się czego wstydzić.Wierz mi.Jutro rano pójdzie do biura podróży i zamówi sobie miejscena statku opuszczającym Anglię.Popłynie dokądkolwiek. Zdawało mi się, że chciałeś zostać w Anglii.Oddzieli siebie morzem od pokusy. Pokusy? Nie mów mi, że jeszcze się wahasz!"Brak mu pieniędzy na podróż do Ameryki, ale wystarczy nato, żeby wyjechać gdzieś daleko.W biurze podróży dadzą mudo wyboru różne miejscowości.Zwiat jest ogromny i pozostałojeszcze na nim wiele ciekawych rzeczy.We wtorek rano niebędzie go już w Anglii i tym razem nie wróci tu więcej. I nigdy nie zobaczysz Latchetts?Znajdzie jakąś. Co mówiłeś?" Powiedziałem: �I nigdy nie zobaczysz Latchetts?�.Nie wiedział, co odpowiedzieć. Zabiłem ci klina, co?"Musi coś odpowiedzieć. Pieniądze, konie, zabawa, przygoda to banalne rozrywki.Możesz je mieć wszędzie.Ale jeśli zrezygnujesz z Latchetts, tojuż na dobre.Nie będzie powrotu." Ale co ja mam wspólnego z Latchetts?" Pytasz, co masz wspólnego? Ty, z twoją twarzą Ashbych,budową i cerą Ashbych, upodobaniami Ashbych, krwiąAshbych?." Nie mam żadnych dowodów, że." Masz w sobie krew Ashbych.Ty mały, biedny podrzutku,Latchetts to miejsce, gdzie przynależysz, a ty masz śmiałośćudawać, że ci ani trochę na nim nie zależy." Nie mówiłem, że mi nie zależy.Oczywiście, że mi zależy." Ale wyjedziesz z tego kraju zostawiając Latchetts? Nazawsze? Bo do tego się to sprowadza, mój chłopcze.Wybórnależy do ciebie.Wybierz drogę wspaniałej przygody, a wewtorek rano zobaczysz Latchetts.Zniknij, a nie zobaczysz gonigdy." Nie jestem oszustem! Nie mogę zrobić czegoś, co jestprzestępstwem". Nie możesz? W ciągu paru ostatnich tygodni dość dobrzegrałeś oszusta.I podobało ci się to.Pamiętasz, jakąprzyjemność sprawiła ci pierwsza ryzykowna wizyta u staregoSandała? Jak cię cieszyły wszystkie następne? Nawet gdyadwokat z tytułem doradcy królewskiego siedział naprzeciwkociebie i sondował cię.Rozkoszowałeś się tą sytuacją.A terazstrach cię po prostu obleciał.Zawodzą nerwy.Pragnieszzobaczyć Latchetts, jak nie pragnąłeś niczego w życiu.Chceszmieszkać w Latchetts jako Ashby.Chcesz mieć konie.Chcesz przeżyć przygodę.Chcesz żyć w Anglii.Jedz wewtorek do Latchetts, a będziesz miał to wszystko.",,Ale. Przejechałeś pół świata dla tego spotkania z Lodingiem.Czyto był tylko przypadek? Oczywiście, że nie.Wszystko to było ciprzeznaczone.Twój los to Latchetts.Na to się urodziłeś.WLatchetts.Jesteś Ashbym.Przebyłeś pół świata, by dotrzeć domiejsca, o którym nigdy nie słyszałeś.To przeznaczenie.Niemożesz lekceważyć przeznaczenia.Brat zdjął z siebie powoli nowe ubranie i powiesił je z nabytąw sierocińcu starannością na pięknym nowym wieszaku.Potemusiadł na łóżku i ukrył twarz w dłoniach.Siedział tak, aż zapadł zmrok.Rozdział XIDzień, w którym Brat Farrar przyjechał do Latchetts, byłsłoneczny i piękny, ale lekki wietrzyk poruszał wciąż liśćmi,więc mimo słońca i czystego nieba wyczuwało się w powietrzujakiś niepokój - zapowiedz burzy.Za słonecznie, pomyślała Bee, gdy po śniadaniu wyjrzałaprzez okno swego pokoju. Przed nocą łzy się poleją , mawiałaniania, gdy dzieci zanadto dokazywały.A jednak.Przynajmniej przywita go w słońcu.Ten przyjazd zaplanowała cały w myśli dokładnie.Musi się toodbyć jak najmniej ceremonialnie - co do tego zgodzili sięwszyscy.Ktoś powita go na stacji i przywiezie do domu, nalunchu będzie tylko rodzina.Pytanie: kto ma wyjechać nastację? Blizniaczki upierały się, że cała rodzina, ale o tymnaturalnie nie mogło być mowy.Syn marnotrawny nie możebyć witany publicznie na peronie w Guessgate, nie może robićwidowiska dla personelu dworcowego i przypadkowychpodróżnych z Westover do Bures.Ona sama nie może jechać,bo stworzyłoby to pozory, że powracający Patryk ma jejspecjalne względy; tego trzeba za wszelką cenę unikać.Niezapomniała szyderczej uwagi Simona, że już uznała"Patryka.Simon, który powinien go oczywiście witać, byłnieosiągalny; od niedzieli, kiedy oznajmiła im tę wielkąnowinę, sypiał w domu, lecz poza tym nie brał udziału wcodziennym życiu Latchetts, a próba rozmowy w jego pokojupóznym wieczorem w poniedziałek zupełnie się nie powiodła.Poczuła więc ulgę, gdy Eleanor zaofiarowała się, że pojedziete cztery mile do Guessgate i przywiezie Patryka.W tej chwili Bee dręczyła się myślą o rodzinnym spotkaniuprzy stole.Jeśli Simon się nie zjawi, jak wyjaśnić jegonieobecność? A jeśli się zjawi, jak upłynie ten lunch?Zamierzała zejść na dół na jeszcze jedną konferencję zkucharką - już trzecią zaangażowaną w tym roku - alezatrzymała ją podręczna", Lana.Lana pochodziła ze wsi; miałazłote włosy, lakierowane paznokcie, a na twarzy miejscowąWersję modnego właśnie makijażu.Zgodziła się do obowiązku" tylko dlatego, że jej chłopak pracował w stajni.Może zamiatać i odkurzać, oznajmiła, gdy przyszła po razpierwszy, bo to uchodzi", ale nie będzie podawała do stołu, niejest służącą" [ Pobierz całość w formacie PDF ]